Lad de små børn, van regisseur Paprika Steen (2004)
Tragisch, keihard verhaal van een jong Deens stel dat hun 12 jarige dochter verliest bij een verkeersongeval. Ieder probeert op zijn manier het verdriet te verwerken en dat is alles behalve gemakkelijk.
Britt ( Sofie Gråbøl ) en Claes ( Michael Birkkjær ) zijn in de dertig en vijf maanden geleden is hun dochtertje aangereden en overleden. We zien twee vechtende mensen tegen allerlei emoties. Britt is sociaal werker en heeft veel met kinderen te maken. Claes is architekt. Britt probeert zich te begraven in haar werk, maar dit werkt averechts. Ze krijgt het dossier van een jonge moeder met een baby'tje. De moeder is niet in staat voor het kindje te zorgen. Britt wint het vertrouwen van de moeder en neemt de rol van haar over. "Dan kun jij lekker met je vriend naar de voetbalwedstrijd".
Claes daarentegen is helemaal de weg kwijt. Hij flipt tijdens een presentatie op zijn kantoor en wordt door zijn chef/partner en vriend naar huis gestuurd. Thuis gaat hij de vrouw stalken die zijn dochtertje heeft overreden of aangereden. Anette ( Karen-Lise Mynster ) is makelaar. Hij vertelt niets tegen zijn vrouw, maar Britt vertelt ook niet wat zij doet. Beiden worden geabsorbeerd door hun gevoelens die ze niet kunnen tonen aan elkaar. Ze slapen niet meer met elkaar en er is geen genegenheid. Volkomen vervreemd van elkaar. Totdat Claes thuis komt en Britt ziet met een kindje. Samen liggen ze op de grond te slapen. Hij papt aan met de makelaar, die denkt dat Claes iets in haar ziet...
Dit is een film die je enorme knal voor je kop geeft. Het is een film over verdriet, haat, woede, onbegrip, frustratie, maar bovenal de verwerking hiervan. In het begin worden zowel Britt & Claes, maar ook Anette geportretteerd. Je begrijpt er niets van. Anette is een jaar gescheiden en maakt afspraakjes met mannen. Ze drinkt, maar lijkt gelukkig. Zo aan de buitenkant is er ook niets te zien aan Britt en Claes. Maar binnen kookt het als een op uitbarsten staande vulkaan. Zij alleen kunnen en moeten hun gevoelens/emoties verwerken. Niemand kan hen daarbij helpen. Ook hun vrienden niet. Die er ook niets meer van begrijpen. Deze film is het regiedebuut van actrice Paprika Steen ( The Idiots, Festen, Mifune's Last Song, Open Hearts, Adam's Apples ). Zij kiest geen partij, maar laat zien waar deze mensen mee worstelen. Het is ook onduidelijk of het kind is aangereden of overreden. Was Anette al aan de drank, reed ze te hard? Allemaal vragen die er niet toe doen. Het verwerkingsproces is hier aan de orde.
