Gleissendes Glück, van Sven Taddicken (2016)
Twee mensen op zoek naar nieuw geluk vinden elkaar.
Helen (Martina Gedeck) is getrouwd met een man met losse handjes. Ze wordt geplaagd door slapeloosheid. Als ze niet kan slapen gaat ze haar bed uit, zet de tv aan en maakt heel precies de lunch klaar voor haar man.
Ze heeft de hoop opgegeven en ook haar geloof de rug toegekeerd. Ze berust in haar lot. Tot het moment dat ze iets opvangt van de zelfhulp-guru, Edward (Ulrich Tukur). Deze psycholoog reist het land rond om zijn boodschap te verkondigen en is behoorlijk populair.
Helen besluit deze man te gaan zien. Ze liegt tegen haar man en stapt op de trein naar Hamburg. Hier is een bijeenkomst waar de psycholoog zijn volgers en geïnteresseerden toespreekt. Wanneer Helen de man hoort en ziet, is ze er van overtuigd dat hij haar een stapje dichterbij kan brengen bij haar 'verlossing'.
De psycholoog op zijn beurt is fysiek aangetrokken tot Helen en tijdens een intiem nachtje raakt hij geïntrigeerd door haar. Hij neemt haar in vertrouwen en vertelt haar over zijn demonen. Maar of Helen daar nu op zit te wachten...
Gevangen zitten in een huwelijk met een man of vrouw met losse handjes, dat heb ik meer voorbij zien komen. Deze film gaat dieper en verder. Je ziet dat Helen het geweld dat haar wordt aangedaan, gewoon is. Ze ondergaat het. Ze zou weg kunnen gaan, maar dat doet ze niet. Kennelijk heeft haar geloof de klappen opgevangen. Maar nu ook dit weggevallen is, gaat ze op zoek naar een ander geloof. Of geluk. Ze hoopt van Edward tools te krijgen om met haar lot om te gaan. Maar dan laat hij haar kennis maken met zijn eigen demonen en raakt ze zich bewust van haar eigen emoties en lusten. Edward is verslaafd aan een bepaald soort porno. Voor beiden geldt dat het niet aan de buitenkant te zien is. Hij lijdt hieronder, want kennelijk is hij nog geen vrouw tegengekomen die dit OK vindt. Feit dat hij zichzelf opstelt als guru, heeft misschien te maken met zijn eigen acceptatie. Helen en Edward zien elkaar in de spiegel. Mooi !
Ik vond dit een van de mooiste films van Film by the Sea van 2016. Navraag leerde dat de film nog geen sponsor heeft gevonden in Nederland. Dat is triest. Ok, wij Nederlanders hebben het niet zo op Duitstalige films, maar regisseur Taddicken heeft met
'Getting my Brother Laid' en 'Emma's Glück' bewezen hele mooie films te kunnen maken. Niet alleen in Duitstalige landen is de film met veel lof ontvangen, ook in Schotland staan de kranten vol met mooie recensies. De regisseur is op reis om zijn film te promoten en ik hoop echt dat hij voor Nederland een sponsor vindt. Dat verdient hij gewoon ! Oh ja, in Engelstalige landen is de film bekend onder de titel: Original Bliss. Ook een mooie titel !