les emotifs anonymes


 

Les Emotifs Anonymes, van regisseur Jean-Pierre Améris (2010)

De directeur van een fabriek en een chocolatier zijn allebei gevoelsmensen. Durven niet voor gevoelens uit te komen. Sterker nog durven bijna niets. Angst speelt hier een hoofdrol, maar die verdwijnt zodra ze het over hun gezamenlijke passie hebben.

Jean-René ( Benoit Poelvoorde ) is directeur van een chocoladefabriek. Helaas staat de fabriek op het punt failliet te gaan. Naar aanleiding voor een vacature voor salesagent komt de getalenteerde chocolatier Angelique ( Isabelle Carré ) in beeld. Zij gaat wekelijks naar een bijeenkomst van 'les emotifs anonymes' om van haar angst af te komen. Zodra het te dichtbij komt, valt de vrouw flauw. Dan Jean-René. Die heeft hetzelfde, maar dan alleen naar vrouwen toe. Dus een relatie of afspraakje is uit den boze.

Met de komst van Angelique verandert er een en ander. Zij blijkt een getalenteerd chocolatier die altijd in de anonimiteit is gebleven en gaat de chocoladefabriek een handje helpen. Jean-René gaat meerdere malen naar een psychiater, die hem opdrachten geeft. Simpele opdrachten die komische scènes opleveren. Uiteraard worden de man en de vrouw met elkaar geconfronteerd en ook dat levert leuke situaties op. Maar of het Jean-René gaat lukken om Angelique zijn gevoelens te tonen, dat moet je zelf maar gaan bekijken.

Het leuke van deze film is dat de angst verdwijnt als sneeuw voor de zon als het over chocolade gaat. Beiden kunnen enorm gepassioneerd raken wanneer ze over bonbons praten, maar zodra het intiem wordt, dan komt er een waas voor de ogen. In sommige scènes waarin ze het over hun passie hebben, springen de vonken er af. Zodat je denkt dat ze elkaar gaan bespringen, maar dat gebeurt dan net niet. En dat is heel knap gedaan. Ik vind dat deze film wel thuis hoort in de zogenaamde eetfilm-categorie zoals bijvoorbeeld 'Eden'. Maar dat is mijn opinie. Hou je van chocolade en verfijnde humor, dan is dit een leuke film voor je. Volgens mij is ie hier niet in de bioscoop vertoond, maar ik heb hem gezien op het Film by the Sea 2011.   

 



terug naar de vorige pagina