The
Navigators , geregisseerd door
Ken
Loach
(2001)
Hier had ik al een voorstukje
van gezien bij ‘Stardust’ en ik vond het dan ook geweldig, dat deze film in
‘mijn’ programma zat. En terecht, want ‘The Navigators’ is een heerlijke
film om naar te kijken en geeft je na afloop genoeg om over na te denken.( je
moet er niet teveel bij stilstaan, want zover zal het hier wel niet komen, maar
toch…)
De film is een soort docudrama
over de privatisering van de Britse spoorwegen met alle gevolgen van dien.
Het scenario is geschreven door
Rob Dawson, een man die zelf jaren lang bij British Rail heeft gewerkt en ook
actief was in de vakbond. Hij heeft de privatisering dus van heel dicht
meegemaakt. Rob is overleden vlak voordat de film af was, als gevolg van contact
met asbest tijdens zijn werk.
De voorman meldt het nieuws van
de overname van British Rail door een ander bedrijf ’s morgens tijdens een
briefing met de jongens. Er worden geintjes gemaakt en de voorman wordt
belachelijk gemaakt, maar wat hij te vertellen heeft is wel degelijk realiteit.
Dit realiseren de mannen van de Rail Infrastructuur zich op dat moment nog niet.
Ze worden voor een keuze gezet, die eigenlijk geen keuze is: de afkoopsom
accepteren en iets anders zoeken of blijven. Iets anders zoeken wordt best
lastig, want de meeste hebben geen echte opleiding en kunnen niets anders. Het
werk ligt niet voor het opscheppen en dat wat er wel is gaat volgens het
concept: ‘time is money’. CAO’s die lang geleden met veel pijn en moeite
tot stand zijn gekomen, worden van tafel geveegd. Veiligheidseisen?? Welke..
Ken Loach maakt duidelijk dat de
privatisering van de spoorwegen een feit is, maar of men er nu blij mee moet
zijn…
Mooi realistisch drama met
gortdroge humor en een niet zo happy end…
Superaanrader!!!!!!!!!
