the sound of noise

 

The Sound of Noise, van Ola Simonsson en Stjärne Nilsson (2010)

Een groep excentrieke drummers pleegt een muzikale staatsgreep in Zweden.

Via een fotoreportage leren we Amadeus Warnebring ( Bengt Nilsson ) kennen. De muzikale familie en vooral zijn inmiddels beroemde broer, die dirigent is. Met Amadeus en muziek wil het niet zo lukken; hij is toondoof. Kan dus wel horen, maar onderscheidt geen tonen zoals muziek...

Dan knallen we er letterlijk in als Sanne ( Sanna Persson Halapi ) in een bestelbusje scheurt over de snelweg. Niet zo bijzonder, denkt u. Maar...achterin de bus zit een vent keihard op een drumstel te drummen. Samen maken ze muziek, want ze vermindert vaart en versnelt of rijdt over de strepen. Het avontuur is van korte duur, want ze worden opgemerkt door een motoragent. Even later staat het busje geparkeerd tegen het hek van een ambassade in de hoofdstad.

Dat kan beter! En de muzikale vriend van Sanne, Magnus heeft een geniaal muziekstuk geschreven dat uit 4 stukken bestaat. Ze besluiten het te gaan verwezenlijken en als de drummers zijn gevonden gaan ze aan de slag met het eerste stuk. Het speelt zich af in een ziekenhuis en de muzikanten kapen letterlijk een operatiezaal en gijzelen een patiënt. Ik kan het niet omschrijven, want dat zou de boel verpesten. De patiënt blijkt een bekend tv-presentator en overlijdt bijna op de operatietafel. Dat vindt het ziekenhuis niet leuk en de directeur is weer een vriend van de commissaris van Amadeus, dus die wordt op de zaak gezet. Hij komt erachter dat Sanne er mee te maken heeft en gaat op onderzoek uit....

Geweldige film die als je een beetje van experimentele muziek houdt, zeker moet zien! In Gent vorig jaar, was dit al een klapper en ik heb ook de korte film bekeken over de drummers in het appartement. Geniaal ! Ik was toch wel erg verbaasd dat ik vanavond in 't Hoogt de enige bezoeker was, maar prima hoor: de zaal voor mezelf ! Lekker languit zitten genieten. Goed experimenteren met muziek dat gebeurt vaker. Het deed me ook aan de elektronische muziek van Kraftwerk denken. Ik denk dat de heren van de Duitse band die zeker kunnen waarderen! Maar er zaten 'technieken' bij die in geen mens naar boven komen. Dus de fanatieke percussionisten die alles gebruiken wat maar los en vast zit...van de kabels van de elektriciteit, tot een gewone stempel en zelf de buik van een mens. Daarbij de toondove rechercheur en een sausje met Scandinavische humor. Goed voor ruim anderhalf uur genieten! 

 

 

terug naar de vorige pagina