the sessions


 

The Sessions, van Ben Lewin  (2012)

Mark O'Brien brengt een groot deel van zijn leven door in een ijzeren long. Als hij 38 jaar is en nog steeds maagd, gaat hij daar
met behulp van zijn priester, zijn begeleidster en een sex therapeut werk van maken.

O'Brien (John Hawkes) heeft al polio vanaf zijn 6e.
Hierdoor moet hij een groot deel van de dag doorbrengen in een beademingmachine, ook wel bekend als de ijzeren long.
Hij probeert zo goed en kwaad als dat kan door te gaan met zijn leven. En het lukt hem zelfs om aan
de universiteit van Berkeley af te studeren op journalistiek. Uiteraard kan hij niet zonder zijn begeleiders.

Hij schrijft voor een lokale krant en wordt een begaafd dichter.
Wanneer hij voor die krant een artikel moet schrijven over sex en mensen met een beperking, gaat hij nadenken over zijn eigen
sexualiteit. Die is er niet. Dat, terwijl hij wel kan voelen en dus een erectie kan krijgen.

Mark is katholiek, dus dit moet worden besproken met zijn priester. Father Brendan (William H. Macy) is nieuw in de parochie,
en moet even slikken wanneer hij het verhaal van Mark hoort. Maar hij denkt dat 'zijn baas' wel een oogje zal toeknijpen.

Dan volgt de uitvoering van het plan. Een sekstherapeut weet dat er zogenaamde sex surrogates zijn, en wil hem in contact brengen
met Cheryl Cohen Green (Helen Hunt).
Na de kennismaking volgen 6 sessies waarin Cheryl steeds verder zal gaan om uiteindelijk Mark's vertrouwen te winnen en
ongemakkelijkheid weg te nemen, zodat hij sex kan hebben met haar. Maar gaat dat lukken? En hoe staat het met de partner van
Cheryl?

Deze film is op ware feiten gebaseerd, en er zit van alles in.
Mark ligt dan wel een groot deel van de tijd in zo'n ijzeren long, maar hij is niet zielig.
Hij heeft een geweldig gevoel voor humor en schrijft mooie gedichten.
Met een aanwijspen typt hij zijn artikels. Een heidens karwei, maar hij doet het toch maar.

Voor Cheryl is het een tijdje geleden dat ze sex surrogate was, en de kennismaking met Mark maakt duidelijk indruk op haar.
Voor haar man is het gewoon 'werk'. Maar zodra Mark een geparfurmeerde brief aan Cheryl stuurt, wordt het een ander verhaal.

Een lach, en een traan. Ik vond William H. Macy ook geweldig als priester.
Goede film, over een toch wel moeilijk onderwerp. Deze film heeft flink wat prijzen binnen gehaald en zeer zeker de moeite meer
dan waard!
 





terug naar de vorige pagina