The Hour of The Lynx, van Soren Kragh-Jacobsen (2013)
De hulp van een priester wordt ingeroepen door een psychiater die met een project bezig is in een instelling.
Een
sneeuwlandschap ergens in Zweden. Er loopt een jonge man op de weg. Het
is koud en het sneeuwt.
De jonge man klopt aan bij een huis. Hier woont een ouder echtpaar. In
eerste instantie zijn ze huiverig om de jongen te helpen,
maar later bieden ze hem toch schone kleren aan en eten.
Hij lijkt in een soort trance.
Even later vermoordt hij beiden en wil dan de hand aan zichzelf slaan.
Voordat hij dit doet, sleept hij beiden naar boven en positioneert ze
dusdanig op een bankje naar buiten kijkend.
Een op het oog vredig tafereel.
Twee
jaar later.
We zijn in de kerk van Helen, in een dorpje in Denemarken.
Ze
wordt benaderd door psychiater Lisbeth om haar te helpen met een jonge
patient in een zwaar bewaakte instelling. Hij heeft
een poging gedaan tot zelfmoord en prevelt allerlei religieuze teksten.
Helen
is nieuwsgierig en niet bang ingesteld. Ze gaat naar de instelling en
praat met de jongen, Drengen.
Hij heeft het steeds over een kat en zijn opa en God.
Dan leert Helen dat de jongen mee heeft gedaan aan een experiment van
de psychiater met huisdieren. Ze begint wat beter te begrijpen
wat de jongen allemaal zegt als ze zijn dossier leest.
Drengen is op jonge leeftijd, door zijn moeder, achter gelaten bij zijn
opa. Die in Zweden woonde. De jongen sprak alleen maar Deens.
Opa wilde eerst niets van hem weten, maar later heeft hij hem als het
ware opgevoed.
En dan komt de dag dat zijn moeder hem weer weghaalt bij zijn opa...
Deze
film heb ik dus gezien op een filmfestival en hij kwam nog eens
voorbij. Het was al een tijdje terug, maar langzaam herinnerde ik
me de film weer.
Een sterke rol van Sophie Grabol.
Die je kunt kennen van The Killing, de populaire Scandinavische serie
waar ze inspecteur Sarah Lund speelt.
De psychiater is niet zuiver in haar bedoelingen. Ze heeft geen idee
wat ze te weeg brengt bij deze mensen met haar experiment.
Bewaarder Knud is hier heel duidelijk over. Je zit hier niet omdat je
zweetvoeten hebt, en je komt er ook niet meer uit.
Mooie film die laat zien als je wat verder zoekt of graaft, toch wat
meer kan bereiken.
Maar ja, daar is vaak geen mankracht en tijd voor.
De titel van de film slaat op iets dat de jongen van zijn opa heeft geleerd.