The Bucket List, van regisseur Rob Reiner (2008)
In deze film spelen de iconen, Jack Nicholson en Morgan Freeman, twee oude mannen die elkaar tegen komen in het ziekenhuis, waar ze allebei te horen krijgen dat ze kanker hebben. De integere Chambers maakt alvast een lijstje wat hij nog moet doen voordat het zover is. Zijn kamergenoot vult het lijstje aan en samen gaan ze het lijstje af in werkelijkheid. Wat je ziet is dat twee oude mannen dingen doen die ze eigenlijk niet behoren te doen, maar er groeit een bijzondere band tussen de twee tegenpolen en die is mooi.
Miljardair Cole, een geweldige rol van Nicholson, is eigenaar van een ziekenhuisketen en blaft iedereen af zoals we dat gewend zijn van hem. Zijn ziekenhuis heeft de policy dat iedereen dezelfde zorg krijgt: rijk of arm. Ook twee personen op een kamer, zonder uitzondering. Dan komt Cole zelf in het ziekenhuis en krijgt te horen dat hij nog maar even te leven heeft. Naast hem ligt Chambers, een mooie rol ook van Morgan Freeman, met hetzelfde lot. Alleen is Chambers niet zo rijk. Hij werkt in een garage. Maar dat is niet de bedoeling! Cole wordt door zijn assistent op zijn policy gewezen..
De twee zijn letterlijk elkaars tegenpolen. De ontzettend arrogante, contactgestoorde Cole en de aimabele, sociale Chambers. Dat geeft behoorlijk wat vuurwerk en leuke scènes. Er groeit ook iets moois ! Chambers is wat aan het krabbelen: een zogenaamde 'bucket list', een lijstje waarop je schrijft wat je nog wilt doen voordat je sterft. Hij gooit het weg en dan vindt zijn kamergenoot het en ontstaat er een plan. Een plan om alles wat er op de lijst staat ook werkelijk te gaan verwezenlijken. De twee sluiten een pact en gaan ervoor !
En zo gebeurt het dus dat je de twee heren uit een vliegtuig ziet springen aan een parachute en tegen elkaar ziet racen op een heus circuit. En nog meer van dit soort jongensdromen. Heel leuk natuurlijk, maar er komt een moment dat Chambers niet langer wil 'vluchten'. Maar dan is er nog een heel belangrijk punt op het lijstje dat moet worden gedaan...
De kans dat je twee van dit soort grote mannen naast elkaar ziet spelen is natuurlijk niet zo groot, dus ik ben op de keuze van de hoofdrolspelers afgegaan. En het is heel leuk om Nicholson weer ouderwets te zien 'blaffen'. Maar deze film heeft ook een zachte, emotionele kant, want er ontstaat een hele mooie vriendschap tussen deze twee totaal verschillende mannen die elkaar een paar maanden geleden niet kenden. De film is amusant en zeker geen hoogvlieger, maar dat hoeft ook niet. Ik heb me vermaakt !