Spring, Summer, Fall, Winter...and Spring, van regisseur Kim Ki-Duk ( 2003).
Diepzinnige, grappige, soms grimmige, maar vooral wijze film over de reis des levens. Oudere monnik leert zijn jonge leerling harde levenslessen in deze indringende bespiegeling over de cyclische aard van het bestaan.
Een oude monnik woont in een houten hut op een meer. Om bij het meer te komen moet je een deur openen, vervolgens komt de oude monnik je met een bootje halen.
Nu woont hij samen met een jongen die door de oude monnik wordt opgevoed, omdat zijn échte ouders er niet meer zijn of een andere reden. Het voorjaar (spring) wordt getoond met het verhaal van de jonge monnik, die in de bossen rond het meer allerlei wreedheden uithaalt met dieren. Hij krijgt later een koekje van eigen deeg van de oude monnik. De zomer wordt weergegeven door de opgroeiende monnik die nu zo['n beetje zeventien jaar is. Er komt een meisje op bezoek en de jonge monnik leert al snel van alles over de liefde, maar ook over obsessie en jaloezie. De herfst, is de derde episode. Hierin komt de nu dertigjarige monnik terug naar het meer met de politie achter zich aan. Hij heeft een moord gepleegd. De jonge monnik is buiten zichzelf en de oude laat hem allerlei karakters in de houten vloer kerven om zijn rust te hervinden.
In de vierde episode is het winter en is het meer bevroren. De inmiddels volwassen monnik keert terug naar de hut, die inmiddels verlaten is. (de man wordt gespeeld door de regisseur zelf). Een jonge vrouw laat haar pasgeboren kind bij hem achter. En dan wordt het weer voorjaar...
Ik vond het een intrigerende, zeer mooie, maar zeker ook spirituele film. En dat van een regisseur die over het algemeen films maakt met veel geweld! De film geeft wijze levenslessen en laat ons ook zien dat alles vergankelijk is. Prachtige beelden en hele mooie stiltes!
Aanrader!