Sophie Scholl, van regisseur Marc Rothemund (2005)
Een film gebaseerd op ware gebeurtenissen over een studentenbeweging in de Twee Wereldoorlog ( 1943) in Duitsland die zich bezig hield met passief verzet tegen de nazi's. De film geeft een overzicht van de laatste dagen van de hoofdpersonen, Sophie en Hans Scholl, van hun arrestatie tot aan hun executie.
Sophie ( Julia Jentsch ) werkt samen met haar broer aan een reeks anti Hitler pamfletten in een atelier in München. Het idee is dat de pamfletten worden verspreid op de universiteit waar alle leden van de beweging studeren. Een ideale plek om zoveel mogelijk mensen te bereiken. De papieren moeten worden vervoerd in een koffer en Sophie zegt dat zij dat wil doen "omdat ze minder opvalt als vrouw".
Zo gezegd zo gedaan. Die ochtend loopt Sophie met haar broer Hans (Fabian Hinrichs) de universiteit binnen en ze verspreiden de pamfletten op iedere verdieping. Er is natuurlijk nog niemand binnen, maar spannend is het. Wanneer er nog een aantal in de koffer zitten, besluiten ze met gevaar voor eigen leven ( zo blijkt ) ook de laatste pamfletten neer te leggen. Uit vlaag van idealisme, roekeloosheid geeft Sophie de stapel een gooi, zodat ze als sneeuwvlokken naar beneden dwarrelen. Op dat moment klinkt een 'halt' . De conciërge heeft hen gezien en brengt ze naar de directeur. Die kan niets anders dan ze over dragen aan de politie.
Sophie en Hans worden allebei ondervraagd. Maar Sophie krijgt de politieman Robert Mohr tegenover zich. In de ondervragingen merk je pas wat de invloed is van Sophie is in de beweging. Ze ontkent alles, en lijkt er mee weg te komen. Maar dan net op het moment dat ze klaar staat om weg te gaan, komen er meer bewijzen, die aangeven dat het onmogelijk is dat Sophie en haar broer dit alles in hun eentje hebben gedaan. Sophie geeft dan ineens alles volmondig toe en is er trots op! Om haar broer te sparen neemt ze alles op zich. Maar de politieman weet natuurlijk beter. Hij biedt haar zelfs een uitweg, omdat hij vindt dat een jonge vrouw als zij een kans moet krijgen. Maar Sophie is resoluut en weigert op zijn voorstel in te gaan. ..
Sophie Scholl is een enorm grootse film en misschien wel een van de beste films van dit jaar. Hij werd overgoten met prijzen en staat meerdere keren genomineerd op de European Movie Awards in Berlijn, 3 december. Zeker terecht, want op speelse wijze en niet als saai docudrama krijgen we te zien wat voor een enorm idealistisch mens Sophie Scholl is geweest en wat voor betekenis de verzetsbeweging 'Die Weisse Rose' heeft gespeeld. De discussies die Sophie met haar tegenstander ( Alexander Held) heeft zijn geweldig. Ze 'lult' hem eigenlijk onder de tafel met haar argumenten. Ook het proces dat er uiteindelijk komt is een schertsvertoning van onmacht, want je ziet dat na Sophie's betoog de aanwezigen 'uniformen' nadenken. Geweldige film dus die eigenlijk alle jongeren NU op school moeten gaan bekijken, want hij gaat over PASSIEF VERZET en ook hoeveel dit kan bereiken! Nog een kleine kanttekening en compliment voor de regisseur is het feit dat de film bijna 2 uur duurt, maar dat heb je niet in de gaten!