Schossgebete, van Sönke Wortmann (2014)
Een jonge vrouw maakt al vroeg in haar leven een traumatische gebeurtenis mee, die haar de rest van haar leven zal tekenen.
Elizabeth (Lavinia Wilson) vertelt haar verhaal aan haar therapeute.
Over hoe haar hele leven eigenlijk in het teken staat van wat ze heeft meegemaakt.
Het blijft ons nog even onduidelijk wat precies.Ze is getrouwd met Georg (Jürgen Vogel) en heeft een dochtertje. Dat niet van hem is.
Elizabeth heeft last van angststoornissen, dwangneurosen, schuldgevoel, en nog meer.
Maar wat haar huidige leven betreft geeft ze flink gas.We leren dat ze hiervoor op het punt stond om te trouwen met een andere man.
De bruiloft was al gepland, maar op weg er naartoe is er iets verschrikkelijks gebeurd.
Uiteraard ging de bruiloft niet door, en stond voor een tijdje haar leven stil.Nu met Georg wil ze het onderste uit de kan halen. Vooral op sexueel gebied. Omdat ze dan niet hoeft na te denken.
Ze jaagt de heksen weg voor haar dochtertje, en brengt veel tijd door bij haar therapeute.
Het is duidelijk dat ze ook niet echt een fijne kindertijd heeft gehad en dat ook dit een rol speelt in haar leven.
Tja, en of Georg hiertegen opgewassen is, dat is de vraag.
Dit is een verfilming van het gelijknamige boek van Charlotte Roche. Ze schreef ook Vochtige Streken, of Füchtgebiete,
dat ook verfilmd is. Duidelijk, sterk autobiografisch, want de schrijfster heeft zelf ook zo'n trauma meegemaakt.De regisseur heeft er een draai aangegeven, want er wordt in het boek gesproken over een huwelijk in London.
In de film staat het aanstaande bruidspaar op een mooi eiland. Waarschijnlijk, Sylt. Want het vliegtuig is van Sylt-air.Als je denkt dat het hier om een seksfilm gaat, kom je van een koude kermis thuis.
Het is vooral het verwerkingsproces dat hier wordt uitgebeeld.
Kun je na zo'n trauma, nog gewoon vrouw, echtgenote, moeder zijn? Ik vind het mooi!