richard says goodbye


 

Richard says goodbye, van Wayne Roberts (2018)

Professor op een universiteit krijgt te horen dat hij nog een half jaar te leven heeft, en besluit  zijn leven rigoureus om te gooien.

Dat wil zeggen. Hij heeft nog een jaar of langer met behandeling en een half jaar zonder behandeling. Professor Brown kiest de laatste optie.
Wanneer hij op de universiteit komt, is hij boos en beschikt hij over niet zo'n hele grote vocabulaire.

Thuis besluit hij het aan tafel, na het eten, te vertellen.

Maar zijn perfecte leventje schijnt toch in de loop der jaren wat krassen op te hebben gelopen.

Allereerst vertelt zijn dochter dat ze lesbisch is. Ma denkt dat het een fase is.
Dan vertelt ma zelf dat ze een affaire heeft met de baas van Richard.

Oké ! Richard kan het niet geloven, en besluit het niet te vertellen.

De volgende dag in de klas, maakt hij een selectie bij zijn studenten. Iedereen die er eigenlijk geen zin in heeft, mag weg.
Of mensen die een jogingbroek dragen; ook weg. Mensen die nog nooit een boek voor hun plezier hebben gelezen; ook weg.
Mensen die later voor een grote maatschappij willen gaan werken mogen ook vertrekken. Of de politiek in willen.
En zo houdt hij een select groepje studenten over, met wie hij een compleet andere weg in wil slaan.

Richard gaat drinken, softdrugs gebruiken en lapt eigenlijk alle regels aan zijn laars.
Er worden colleges in een bar gehouden, compleet met de nodige geestverruimende middelen.
Dan komt zijn baas erachter en die vindt het allemaal niet zo leuk.
Maar ja, Richard heeft wel een enorme troef achter de hand.

Ik had deze film al op internet voorbij zien komen, maar toen heette ie: The Professor. IMDB heeft de film ook zo in de collectie.
Bij ons in Nederland is ie uitgekomen onder de naam: Richard says goodbye.
Wie anders dan Johnny Depp speelt de professsor Engels. Hij lijkt uitgeblust. Zijn vrouw gaat al jaren vreemd met zijn baas en ik kreeg niet
de indruk dat beide ouders zich veel met hun dochter bemoeiden. Wel wordt er 's avonds aan tafel gegeten met zijn allen.
Richard krijgt niet de kans 'het' zijn gezin te vertellen. Hij vertelt het zijn beste vriend en collega. Die is helemaal van slag. En de studenten
die over zijn zien een compleet andere professor. Een die zijn leven zin wil geven en die zin wil overbrengen op anderen.

En dat doet Richard dan ook, want hij heeft immers maar nog zes, nee vijf, nee vier ... maanden.
Mooie film. Veel mensen doen maar wat in het leven: go with the flow ! Of verschuilen zich achter een ideologie, religie.
Vaak als er iemand overlijdt of als ze zelf te horen krijgen dat ze nog zo lang te leven hebben, verandert bij sommigen die houding.
Richard is er zo een.
Hij discuseert met zijn studenten over allerlei zaken die er toe doen. Hij leest niets voor uit een boek.
Levenslessen van Johnny Depp.


   



terug naar de vorige pagina