Requiem for a Dream, van Darren Aronofski.
Het leven van vier mensen gaat in een neerwaartse spiraal, als ze eenmaal afhankelijk raken van hun verslavingen.
Harry Goldfarb ( Jared Leto) is verslaafd. Om aan geld te komen brengt hij de televisie van zijn moeder bij de pandjesbaas. Zijn moeder Sarah Goldfarb ( Ellen Burstyn) houdt van hem en haalt de televisie terug voor geld. De hoofdrolspelers worden voorgesteld.
Het is zomer in Coney Island. Sarah woont in een appartement aan het strand. Ze verslaafd aan de televisiespelshow van Tappy Tibbons. De spelshow gaat erom dat je door zoveel mogelijk verstandig en gezond te leven en eten je je leven kunt veranderen en gelukkiger kunt worden. Sarah krijgt een brief van de show en vult een formulier in. In de brief staat dat ze een winnaar is en wordt uitgenodigd om deel te nemen aan de show. Sarah raakt geobsedeerd door dit gegeven en zet alles op alles om in haar mooie rode jurk te passen...
Harry en zijn vriend zitten in de illegale drugshandel en het gaat prima tot de aanvoer stop wordt gezet. Zijn vriendin Marion ( een goede rol van Jennifer Connelly) wil graag een kledingontwerpstudio, maar heeft ook zo haar problemen met drugs.
Zeer intense film over verslaving. De muziek is geweldig van het Kronos Quartet en de regisseur heeft er een visueel spektakel van gemaakt, maar hij slaat je keihard om je oren met de harde feiten van de realiteit. Om dit kracht bij te zetten gebruikt hij clips, versnelde beelden, groothoeklenzen, die ervoor zorgen dat het lijkt of je in de huid zit van het karakter. Je leeft echt mee met de mensen en naarmate het slechter gaat met hen, voel jij je ook meer betrokken. Ik had echt een paar momenten dat het leek of er iemand zijn hand om mijn keel had; benauwend dus!
Ik heb aardig wat films gezien in mijn leven, maar dit is er wel eentje waar je niet onvoorbereid naar toe moet gaan. Als je depressief aangelegd bent, dan moet je hier NIET naar toe gaan!