Phone Booth, van regisseur Joel Schumacher (2002)
Het leven van een man verandert van het één op het andere moment in een ware hel als hij een telefoontje beantwoordt midden in een telefooncel in New York
Stu Shepard ( Colin Farrell), een opgewonden standje van een soort pr-agent, doet heel druk in New York. Een deal hier een klusje daar. Iedereen( aan de telefoon dan) loopt met hem weg. Zo lijkt zijn mobiele telefoon zijn enige houvast te zijn. Zijn assistent loopt met hem weg; die vindt het allemaal heel spannend en geweldig.
Een moment van de dag gunt hij zichzelf rust en dat is het bellen met zijn buitenechtelijke liefde Pam ( Katie Holmes), want dat hoort natuurlijk bij zijn imago van flitsende zakenman. Dat bellen doet hij natuurlijk niet vanaf zijn mobile, maar vanuit een doodgewone telefooncel. Ook aan Pam doet hij allerlei beloften, die hij natuurlijk niet waar kan maken.
De kijkers worden een soort van voorbereid in de zin van een voice over: " Dit is de laatste overgebleven telefooncel in New York en hier gaat zo meteen iemand de telefoon aannemen". Die iemand is natuurlijk Stu, want hij verwacht een belletje van zijn schatje. Dan wordt er ineens een pizza bezorgd bij de telefooncel.
Stu heeft die niet besteld en bekt de bezorger af, zoals hij dat altijd doet eigenlijk. Hij houdt de cel behoorlijk lang bezet en krijgt het aan de stok met de hoertjes die hun klanten vanuit die telefooncel moeten bellen.
Het telefoontje is niet van Pam, maar van een onbekende die hem bedreigt en zegt hem onder schot te hebben. De beller ziet elke beweging van Stu. Die op zijn beurt denkt dat er iemand een geintje maakt, maar wanneer die man iemand zomaar neerschiet midden op de dag, is het toch wel ernst en zien we langzaam hoe Stu bijdraait van de arrogante kwal die hij eerst is, naar een eenvoudige bange nobody.
Wat volgt is een psychologisch spel van de beller die Stu wil laten boeten voor zijn daden. En die moet hij eerst weten natuurlijk, want hij schijnt het zich niet te realiseren wat voor een ontzettend manipulerend mannetje hij is. De politie staat hier machteloos tegenover. Sterker nog, de beller dreigt de politieman ( Forest Whithaker) ook te doden. Ook zijn vrouw kan wordt als doelwit ingezet. Het leven van de eens zo zelfingenomen macho lijkt nu aan een heel dun draadje te hangen...
Regisseur Schumacher van controversiele films als bijvoorbeeld 8 MM, lijkt van rechtvaardigheid te houden. Het lijkt of hij wil zeggen dat degene die Stu belt God is, of zijn geweten, die hem straft voor zijn praktijken. We kennen het spreekwoord: God straft meteen, natuurlijk allemaal!
De film is heel goed opgebouwd en alleen al het feit een film te bouwen rond één locatie: een telefooncel, is natuurlijk geweldig! Het overige decor heeft hij een beetje overdreven naar mijn mening, maar stoort niet. De Master of Suspense himself zou hier een groot aantal jaren geleden zijn tanden in willen hebben gezet, denk ik!