Pepperminta, van Pipilotti Rist (2009)
Dit is een gigantisch hallucinante trip waarin alles kan en mag. Vanuit haar futuristische villa probeert ze mensen van hun angsten te bevrijden. Dit doet met behulp van kleuren.
Als je gaat zitten en de eerste beelden komen op je netvliet denk je eerst dat er toch iets verkeerd in je eten heeft gezeten, want deze film en ook de hoofdpersoon (Ewelina Guzik) schuwt de kleurtjes niet ! In tegendeel ! De aardbeien rollen je tegemoet en Pepperminta, gekleed in een behoorlijk kleurrijk marionettenuniform, werkt aan een kleurenmengsel om iedereen van zijn of haar angsten af te helpen. Als vervoermiddel gebruikt ze haar badkuip. Haar eerste 'slachtoffer' wordt Werwen. Ze haalt hem over om met haar mee te gaan en geneest hem van zijn angst. Geholpen door Edwina, die op haar beurt ook weer bang is. Het lijkt net een man, maar is wel degelijk een vrouw. En daar gaat Pepperminta wat aan doen natuurlijk. Met zijn drie gaan ze de wereld in en proberen ze mensen van hun angsten te bevrijden...
En als u nu denkt dat het allemaal toch wel chronologisch wordt verteld; dan heeft u het mis. Ik heb het namelijk nog niet gehad over de moeder van Pepperminta die als oog in en doosje allerlei tips geeft. En de voorliefde voor fruit. De boze buitenwereld krijgen we te zien of eigenlijk meer te horen als een onduidelijk gebrabbel. Mevrouw Rist heeft ervoor gekozen om niet de stem van Ewelina te gebruiken, maar een andere.Mijn eerste indruk was dat het hier ging om een reuze traktatie voor de zintuigen. Alles komt aan bod. De tastzin, de geur, het oog, het oor. En Pepperminta is eigenlijk een volwassen 3D of eerder 5D vorm van Pippi Langkous ! Zou de regisseur, die eigenlijk kunstenaar is daardoor zijn geïnspireerd. Hmm, ik weet het niet :-) En wat me ook nog opviel en wat de regisseur zeker siert: hier zijn gewone mensen te zien. Gewone mensen in al hun puurheid of naaktheid.
Dus fasten your seatbelts and enjoy this trip !