Notting Hill , van regisseur Roger Michell (1999).
William Thacker ( Hugh Grant) is gescheiden en eigenaar van een reisboekenwinkel in Notting Hill, een gezellige wijk in Londen. Met zijn huisgenoot Spike (Rhys Ifans) leidt hij een eenzaam leven, totdat de wereldberoemde filmster Anna Scott (Julia Roberts) zijn winkeltje binnenwandelt.
Anna Scott, een wereldberoemd actrice, is een beetje aan het shoppen in Notting Hill en loopt het reisboekenwinkeltje van William Thacker binnen. Thacker is net bezig een winkeldief zijn winkel uit te zetten, en realiseert zich een fractie later wie hij net in zijn winkel had. Om van de schrik te bekomen haalt hij wat te drinken. Wie loopt hij een tijdje later weer letterlijk tegen het lijf? Precies: Anna Scott.
Hij morst jus d' orange over haar kleren en biedt aan om het schoon te maken. Zo gezegd zo gedaan. De wereldberoemde actrice gaat met Willam mee naar huis! Gentleman als hij is, duikt hij er niet meteen bovenop en stelt haar niet allerlei vragen. Maar als de kleren schoon zijn, verlaat mevrouw Scott het pand.
Een tijd later meldt Spike dat er iemand heeft gebeld, een paar dagen geleden. William is helemaal ondersteboven als hij een uitnodiging krijgt van Anna, die voor een nieuwe film in London is. De persconferentie die aan de gang is in het hotel is uitgelopen en William moet zich voordoen als journalist voor het blad 'Horse and Hound' om Anna te spreken. Anna is al evenmin blij met deze situatie en ze krijgen niet echt de ruimte om met elkaar te kletsen. William trekt de stoute schoenen aan en nodigt Anna uit voor een avondje bij zijn familie. Zijn zus viert haar verjaardag.
Dan is het leed geschied...
Ik heb deze film nu al een aantal malen gezien en hij blijft leuk! Een beetje als Pretty Woman. De combinatie van Hugh Grant met zijn onhandige, naïeve, 'always a gentleman blijvende gedrag' met Julia Roberts die de wereldberoemde actrice speelt en later haar sluier laat vallen, is perfect te noemen. De rol Spike is geweldig. De scène dat hij de deur opendoet en ineens wordt geconfronteerd met een massa persmensen, is legendarisch! Ook vond ik het verjaardagsfeestje een leuke scène te noemen. Een avondje bij gewone mensen. De een heeft vaag van de actrice gehoord, terwijl de ander helemaal door het lint gaat!
Dus zoek je een leuke film die je een lekker gevoel geeft, dan is dit een perfecte film!