My Queen Karo, van Dorothee van den Berghe (2009)
Mooie film over een meisje dat op de harde manier leert dat niet alles blijft zoals het is.
Het is 1974 en Karo (Anna Franziska Jäger) gaat met haar ouders van België naar Amsterdam verhuizen. Samen met andere krakers nemen ze hun intrek in een kraakpand. Het lijkt een zorgeloos leventje voor de jonge Karo, maar al snel merkt ze dat niet iedereen er hetzelfde over denkt. Haar Vader, Raven(Matthias Schoenaerts), wil vechten voor zijn ideaal: vrijheid van alles ! Moeder, Dalia( Deborah Francois), denkt daar anders over. Het begint met iedereen in een grote gemeenschappelijke ruimte en eerlijk zullen we alles delen, maar als Raven een vriendin meebrengt en daar zelfs mee naar bed gaat, is Dalia toch verdrietig en verward.
Wat moet ze nu. Ze kiest ervoor om zich aan te passen op haar manier. Wanneer Raven met vriendin en kinderen op een korte vakantie gaan, maakt zij haar eigen stukje in de ruimte waar ze jurken gaat maken. Karo probeert ze te overtuigen dat je geen rekeningen kunt betalen met principes...
Karo wordt van de ene naar de andere kant geslingerd. Ze vindt haar vader een toffe peer die mooie dingen maakt en lief is. Haar moeder is ook lief en geeft haar bescherming. Dan komen de kinderen van de vriendin van Raven inwonen en ze trekt veel op met Daniel. Op deze manier kan ze toch het kind spelen dat ze is. En ze gaat ook vaak naar het hoertje, Jacky, die haar weer leert dat je er alleen maar komt als je punten scoort in het leven. In navolging van Jacky gaat Karo zwemmen en ze haalt zelfs haar diploma. Dalia en Raven groeien steeds verder uit elkaar en dan wordt Daniel ook nog weggehaald uit haar leven...
Intens portret van een jong meisje in de 70-er jaren die snel volwassen wordt en opgroeit met idealen en principes. Maar ook van een kwetsbaar meisje dat bescherming zoekt bij haar vader en moeder. Ze kan moeilijk kiezen bij wie ze nu wil blijven en wat ze nu moet doen. In haar hart wil ze niet kiezen, maar ze leert toch dat niet alles blijft zoals het eens is geweest. Mooie scènes onder water, waar Karo in haar eigen wereld zit. Waar niemand kan komen. Beetje jammer van het egeltje... De film lijkt gemaakt vanuit het perspectief van Karo; alsof zij een camera bij heeft en alles vast legt. Heel mooi gedaan. Ook het contrast tussen vader en moeder is goed gekozen. Raven komt uit Vlaanderen, spreekt Nederlands en Dalia uit Wallonie en spreekt Frans. Komt de film voorbij, zeker gaan kijken!