Milk, van regisseur Gus van Sant (2009)
Een film die de laatste acht jaren vertelt van het leven van homoactivist, vriend, geliefde, politicus, vechter, icoon en vooral inspiratienbron Harvey Milk. Een moeizame weg, maar een weg die voor veel baanbrekend werk heeft gezorgd voor homoseksuelen.
Harvey Milk ( Sean Penn ) spreekt een bandje in aan de keukentafel. Zo begint deze biopic over het leven van de homoactivist. Hij haalt herinneringen op en houdt rekening met een aanslag op zijn leven.
Nog net geen 40 is hij als hij een mooie jongen versiert in New York. Ze worden verliefd en gaan naar San Francisco en openen een fotowinkel in een vrij conservatieve wijk: The Castro. De winkel wordt een soort ontmoetingscentrum voor homoseksuelen. Wanneer Milk ervoor zorgt dat de homogemeenschap geen Coors-beer meer drinkt, heeft hij ook de support van de vakbond. Stapje voor stapje gaat hij verder en er sluiten zich steeds meer mensen bij hem aan. "I want to recruit you". Zijn nieuwe doel wordt supervisor te worden van San Franciso. De diverse delen/wijken van de stad hebben eigen rechten en zo kan hij nog meer mensen bereiken.
Er is veel tegenstand van conservatieven en politie, maar het lukt Milk uiteindelijk toch zijn doel te bereiken. Maar tegen welke prijs?
Sean Penn zet een geweldige Harvey Milk neer! Geen wonder dat hij de Oscar heeft gekregen, want hij draagt de film. Deze film is een intiem portret van de laatste acht jaar van zijn leven. In New York zei hij dat hij nog nooit iets belangrijks had gedaan en een paar jaar later is hij de inspiratiebron en vriend van velen. Hij verandert de geschiedenis en geeft velen hoop. De homo-haters worden getoond middels archief materiaal en de beelden van Sean Penn zijn het heden. Ruim twee uur duurt de film, en het is zeker een innemend portret geworden. Persoonlijk heb ik het niet van dichtbij meegemaakt, maar wat ik heb gezien vond ik ongelofelijk. De haat tegen de homoseksuelen onder het mom van dat het tegen de wil van God in zou gaan. Natuurlijk is het allemaal nog heel actueel en een aantal acteurs zijn nog steeds politiek actief. Een film die na afloop je even in de bioscoopstoel laat zitten om even stil te zijn.