midnight in paris

 

Midnight in Paris, van Woody Allen (2011)

Romantische comedy waarin een schrijver wordt meegenomen naar het Parijs van de jaren 20.

Gil (Owen Wilson) is samen met zijn verloofde Inez ( Rachel McAdams ) met haar ouders meegegaan naar Parijs. Gil vooral omdat hij hier in Parijs kan werken aan zijn eerste roman en Inez wil gewoon een beetje shoppen. Dan ontmoeten ze vrienden van Inez, een ontzettende betweter maar knappe vent (volgens Inez) en zijn vrouw. Die willen hen Parijs laten zien. Maar Gil ziet dit niet zitten. Hij wandelt liever 's avonds door de kleine straatjes van de stad van de liefde.

Zo ook de eerste keer. Hij is een beetje dronken. Inez is gaan dansen en Gil zoekt zijn weg naar het hotel als hij voor de trappen van een kerk blijft staan. Als de klok middernacht slaat, komt daar ineens een hele oude Franse auto aanrijden met daarin een gezelschap vol fuivende mensen. Duidelijk niet uit deze tijd, maar Gil gaat mee. Hij ontmoet de Fitzgeralds (Scott en Zelda) en later zit hij tegenover zijn grote voorbeeld: Ernest Hemingway. Gil kan het niet geloven. Het lijkt er op dat hij in het Parijs is beland van de jaren 20. Wanneer hij de volgende dag zijn verloofde probeert mee te krijgen om haar te overtuigen, gebeurt er niets. Maar Gil was een essentieel ding vergeten: de klok. En ja hoor als hij nu wederom om middernacht op dezelfde plek zit, komt er weer een oude auto de hoek om.

Dit is geweldig en het inspireert Gil om zijn boek te schrijven. Hij vraagt aan Hemingway of die het zou willen lezen, maar dat wil hij niet. Hij stelt voor dat Gertrud Stein het leest. En weer valt Gil stijl achterover. Er passeren nog meer namen de revue en langzamerhand gaat het er op lijken dat Gil niet meer weg wil uit deze stad. Dit in tegenstelling tot zijn verloofde, die nog niet dood wil worden gevonden in Parijs.

Zoals het een goede Woody Allen film betaamt wordt er van alles bij gehaald, maar het leed is al geschied. Gil ontmoet de maîtresse van Picasso en wordt verliefd. Jammer genoeg is deze mooie vrouw al bezet, maar wellicht zijn er mogelijkheden als hij geduld heeft...

Ze zeggen wel eens dat je van Woody Allen films moet houden. Het verbale geweld dat in zijn films zit, het geblabla. Daar moet je tegen kunnen. Nu neemt Owen Wilson de rol van Allen op zich en doet dit voortreffelijk. Alle grote meesters passeren de revue, van Scott Fitzgerald tot Toulouse Lautrec. En er zit ook genoeg humor in. Dali heeft het steeds over een 'rinoceros' en Gil heeft Bunuel een tip over een film over mensen die een restaurant niet uit kunnen komen. Gil lijkt al helemaal thuis in deze wereld. Een film zoals alleen Allen die kan maken. Het begin is ook prachtig, want je denkt dat je naar een promotiefilmpje zit te kijken over Parijs van het Bureau de Tourisme aldaar. Magnifique ! En het verhaal? Daar gaat het niet over !

 

 

 

 

terug naar de vorige pagina