Les Femmes du 6ème étage , van Philippe Le Guay (2010)
Vrolijke film over een brave, maar saaie man, die zijn leven vol met pracht en praal inruilt voor een leven vol plezier en passie.
Het is 1962 en Jean-Louis Joubert heeft alles. Een goede baan, mooie vrouw, twee kinderen op de kostschool, een mooi huis. Geen reden tot klagen.
Op het moment dat hij zijn oude werkster moet ontslaan, informeert zijn vrouw bij andere dames en het schijnt dat Spaanse huishoudsters heel goed in de markt liggen. Dus de Jouberts nemen een Spaanse in dienst. En wat voor een!
Maria is een jonge vrouw die het hart van Jean-Louis laat opbloeien. Zij maakt zijn eitje inderdaad perfect voor hem klaar en het huis is spik en span. Ook mevrouw Joubert spreekt vol lof over deze Maria.
Er is een goede klant gekomen bij de firma. Een rijke vrouw die alles wil toevertrouwen aan Jean-Louis. Niet alleen haar geld. Op cocktailfeestjes is zij het gesprek van de dag bij de andere rijke vrouwen die geen moer uitvoeren. Maar ja, het brengt geld in het laatje.
Wanneer Jean-Louis aan Maria vraagt haar te helpen wat spullen naar de 6e verdieping te brengen, maakt hij kennis met de andere dames die daar wonen en dan verandert er iets bij Jean-Louis. Zijn hart gaat open. Dit is wat hij mist en wil.
Dit is een leuke, Franse feelgood movie, die toch wel gedragen wordt door Fabrice Luchini. Maar hij krijgt goed tegenspel van Sandrine Kiberlain en de mooie Natalia Verbeke.
Mooie scène als zijn vrouw teleurgesteld informeert waarom hij niet heeft gevraagd wat ze gedaan heeft die dag. Hij vraagt naar de dag en somt al haar activiteiten op van de dag. In een klap samengevat wat het leven eigenlijk nog voorstelt voor het echtpaar. En daar wil Jean Louis onderuit en ziet een uitweg. Hij vermaakt zich opperbest met de Spaanse vrouwen, die met hem weglopen. Goed gefilmd, mooie muziek, gebruik van kleur.
Lekkere film voor een regenachtige zondagmiddag !