la pivellina

 

La Pivellina, van Tiza Covi en Rainer Frimmel (2009)

Mooi verhaal over een Italiaanse circusvrouw die een achtergelaten meisje vindt en haar opneemt in haar familie, alsof het haar eigen kind is.

Een film over de zelfkant van de samenleving. Patti, een circusvrouw die samen met haar man op een trailerpark staat, is op zoek naar haar hondje. Het beestje wil maar niet komen. Dan ziet ze ineens een klein meisje op een soort speelplaats. Er is geen mens verder in de buurt te zien. Patti kijkt nog en gaat op zoek naar de moeder, maar die is in geen velden of wegen te zien. Dan gaat het regenen en ze neemt de kleine mee naar huis. Haar man vindt het maar niets, en wil haar naar de politie brengen. Maar Patti wil daar niets van weten. Als het jasje uit wordt getrokken is er ineens een briefje met de woorden dat de moeder snel terugkomt. Huh? De twee zijn sprakeloos en begrijpen niet dat een moeder het meisje in de steek kan laten.

Het is een lief meisje ( pivellina betekent kleintje ) en ze brabbelt iets van Aia, dus Patti denk dat ze wellicht Asia heet. Asia wordt opgenomen in de familie. Samen met Tairo, een buurjongen ontfermt Patti zich over het kind en doet ze haar best om iets over de moeder te weten te komen. Ze koopt alle kranten, maar niets wijst er op dat er iemand een meisje 'kwijt' is. Patti en Tairo nemen het kind overal mee naar toe en maken er een feestje van. Asia wordt steeds minder inkennig, en ze lijkt het prima naar haar zin te hebben.  Walter, Patti's man, moet aan het werk in een ander deel van het land, want er is weer een extra mond om te voeden. Dan komt er ineens een brief.

Heel mooi verhaal over de moedergevoelens van Patti, maar ook over de circusgemeenschap. Er is niet veel geld, maar het kind wordt opgenomen alsof het een van hen is, dus aan liefde geen gebrek. De camera zit er behoorlijk bovenop. Het lijkt of we naar een homevideo zitten te kijken. Er wordt mooi met kleur gespeeld. De felrode bijna oranje haren van Patti tegen de sombere kleuren van de wijk in Rome. En het regent vaak. Een kijkje ook achter de hardboard schutting. Duidelijk een ander deel van Rome, maar de vrouw die vroeger de assistente was van een messenwerper, heeft een hart van goud! Goed acteerwerk !

 

terug naar de vorige pagina