La Mala Educacion, van regisseur Pedro Almodóvar (2004)
Twee jongens, Enrique en Ignacio, ontdekken liefde, angst en nog meer op een religieuze school in het begin van de jaren 60.
Vader Manolo, het hoofd van de school, is hier getuige van en neemt deel aan deze ontwikkelingen.
De drie mannen ontmoeten elkaar weer voor een tweede en een derde keer, in de 70-er jaren en in de 80-er jaren.
Deze wederontmoetingen zullen voor sommigen op de dood uitlopen.De film begint in de jaren 80 wanneer Enrique (Fele Gonzalez), een debuterend regisseur is en Ignacio,
(Gael Garcia Bernal) bij hem aanklopt en hem vertelt dat ze samen op een internaat hebben gezeten.
Enrique schrikt zich zeven slagen in de rondte, want Ignacio was vroeger zijn eerste liefde!
Ignacio wil dat Enrique zijn onuitgebrachte novelle leest over zijn jeugdervaringen.
In eerste instantie gelooft Enrique hem niet, maar later draait hij bij en wil hij zijn boek verfilmen.
In dit boek lezen we hoe de prille liefde van de twee jongens wreed is verstoord door vader Manolo, die zijn lieveling voor zichzelf wilde...Natuurlijk zit het zo niet in elkaar, maar dat kun je ook niet verwachten van een film van Almodovar.
Als het eerste verhaal is verteld gaat het verhaal van de ene flashback terug naar de andere.
Soms ben je als kijker even de draad kwijt. Het is een film met autobiografische elementen van de regisseur, over waarheden,
onwaarheden en over chantage, want Ignacio gaat terug naar vader Manolo om hem te chanteren. Hoe dit afloopt verklap ik niet.
Wat de regisseur wil duidelijk maken is denk ik vooral dat "niets is wat het lijkt" ,
en dat hij het machtsmisbruik van de katholieke kerk even keihard onder de aandacht wil brengen.Als je denkt naar een zelfde soort film te gaan als zijn vorige film, dan kom je van een koude kermis thuis.
In deze film spelen helemaal geen vrouwen mee en is er zelfs sprake van een 'femme fatale',
voor zover je het femme kunt noemen natuurlijk!
Wel is er mooie muziek en is de film een eerbetoon aan het instituut film.
Ik hoef hem niet nog eens te zien, maar ben wel blij dat ik hem heb gezien, want het blijft een briljant regisseur!