Jeune et Jolie, van François Ozon (2013)
Een zeventienjarig meisje klust vrijwillig bij als callgirl naast en tijdens haar schooltijd.
Ze heeft hele vriendelijke en open ouders. Op de zomervakantie verliest ze haar maagdelijkheid. Het lijkt haar niets te doen. Gewoon een meisje van zestien, zeventien.
Per ongeluk ontdekt ze dat ze geld kan verdienen door met mannen af te spreken. En niet zo weinig ook !
Ze zet een advertentie en chat met mannen die haar vader of opa hadden kunnen zijn. Het lijkt haar niets te doen. Ze spreekt ook af in hotelkamers. Deze tiener weet zich heel mooi te presenteren en lijkt zeker geen zeventien jaar, dus haar mailbox stroomt vol. Ze krijgt zelfs vaste klanten.
Haar vriendin weet van niets. Die denkt dat ze een vriendje heeft.
Als ze thuis vertrekt, dan gaat ze naar een vriendin. Het loopt goed. Ze verdient bakken met geld, dat ze thuis verstopt in een schoenendoos. Dan komt ze een man tegen die speciaal is, maar er gaat wat mis.
Een coming of age film die registreert wat er gebeurt. En zeker vragen oproept. Hoe kan het dat haar ouders hier niet van af weten? Wat weet je van je kind op die leeftijd? Dat dit meisje, overigens een goede rol van een debuterende actrice, Marine Vacth, wil experimenteren met seksualiteit, is prima. Maar dat ze zo doorschiet. Dat is even schrikken. De film wordt ingedeeld in vier seizoenen en vier liedjes van France Gall. Ooit een kindsterretje in Frankrijk.
Ik heb de film op het Filmfestival gezien van Vlissingen; ik meen twee jaar terug. En was toch wel geschokt. Hier kwam geen loverboy bij zoals in Lilya-4-Ever, maar ze doet het uit vrije wil en ziet het als een spel. Denkt totaal niet na wat er zou kunnen gebeuren. Als fan van Ozon, weet ik dat hij speelt met thema's als moraliteit, seksualiteit, gender en niet te vergeten familie. Dus je komt goed aan je trekken bij deze film als Ozon-fan !