il y a longtemps que je t'aime
Il y a longtemps que je t'aime, van regisseur Philippe Claudel (2008)
Juliette heeft 15 jaar in de gevangenis gezeten en nu ze vrij komt probeert ze haar leven weer op te pakken of opnieuw te beginnen, maar de maatschappij is keihard.
Niet alleen de maatschappij, maar ook Juliette ( Kristin Scott Thomas ) is koel als zij in de wachtruimte van de luchthaven zit te wachten op haar zusje die haar komt halen. Die heeft aangeboden dat Juliette bij haar in huis mag tot ze iets voor zichzelf heeft gevonden en haar leven op de rit heeft.
Al vanaf het begin wordt duidelijk dat er geen warme band is geweest tussen de twee vrouwen. Lea ( Elsa Zylberstein ) is getrouwd en heeft twee geadopteerde kinderen. De regisseur neemt de kijker mee het leven in. Ze moet zich melden bij de reclassering en ontmoet een dromerige politieman die graag naar de Orinoco wil gaan. Ze leert ook dat haar verleden haar in de weg zit en dat veel mensen haar niet begrijpen en ook niet willen begrijpen.
Zo heeft ze moeite met werk vinden en zo vertrouwt Lea's man haar niet met haar kinderen. Het bommetje dat tikt gaat af natuurlijk en daarna ontdooit Juliette langzaam.
Ze krijgt vertrouwen in het leven en het leven in haar. Maar wat heeft ze precies gedaan om 15 jaar in de gevangenis in te moeten?
Claudel neemt de kijker mee en ontrafelt het mysterie beetje bij beetje. Dat Juliette niet heeft gezeten omdat ze door rood heeft gereden mag duidelijk zijn. Maar het thema dat bij Claudel speelt zien we ook hier weer terug. Iemand is nooit helemaal slecht of goed. Het kost even tijd dat mensen dit door krijgen. Zo wint Juliette langzaam het vertrouwen van haar zusje, die eigenlijk niet goed weet wat ze met de situatie aan moet. Aan de ene kant verdedigt ze haar zus, maar aan de andere kant staat het idee haar tegen wat er gebeurt is. Maar zelf interpreteert ze de noodkreet van de politieagent niet goed. Het liedje dat ze oefent met haar nichtje heet 'la claire fontaine'. Het thema van dit liedje, water, komt vaak terug in de film en staat wellicht symbool voor beweging. Kristin Scott Thomas speelt een mooie partij. Claudel heeft een mooie film gemaakt en laat genoeg zien dat mensen niet alleen maar goed of alleen maar slecht zijn. Mooie film !