Han ni zai Yiki, van regisseur Chen Kaige (2002)
Xiaochun (Tan Yu), een ingetogen jongen van 13 jaar, vertrekt samen met zijn vader(Liu Peiqi) vanuit een provinciestadje naar het grote Peking. Pa heeft een auditie geregeld bij een belangrijke muziekschool, want 'zijn' jongen kan geweldig vioolspelen! Xiaoching speelt inderdaad de sterren van de hemel, maar dat is niet genoeg. Je moet immers ook contacten hebben en een goede leraar. De puber leert in Peking dat er nog meer te doen is dan vioolspelen en wordt verliefd op een jonge vrouw. Dit waren niet de plannen van de vader!
"Xiaochun", klinkt het door het stadje! De man van een vrouw die ligt te bevallen, vraagt de jongen een stuk op zijn viool te spelen. Niet zomaar iets; het kind moet eruit komen! En jawel hoor, het kind is eruit! ALs beloning krijgt de vader van de jongen een flinke som geld, maar die kan dat niet zomaar aannemen natuurlijk. Xiaochung ziet het probleem niet zo en neemt het aan. Na de komst van een belangrijke brief uit Peking gaan vader en zoon op pad.
In Peking heeft Pa, Liu Cheng een auditie geregeld op een belangrijke muziekschool. Vader en zoon moeten eerst onderdak regelen en werk natuurlijk. Als Pa even weg is, ziet Xiaochun het mooiste meisje van de wereld. Ze is samen met een man, maar dat maakt hem niet uit. Hij mag haar koffer dragen en krijgt daar geld voor. De jongen is in de wolken en zijn vader in alle staten, want die was zijn zoon kwijt natuurlijk!
Liu Cheng regelt een leraar, Professor Jiang (Wang Ziwen). Bij deze man heeft de tijd een tijdje stil gestaan en hij ziet er niet uit, maar hij leert de jonge Xiaochun belangrijke zaken als gevoel. Ondertussen is Xiaochun erachter gekomen dat zijn liefde, Lili (Chen Hong), vlak bij hem woont en dat zij veel alleen is. Zij onderhoudt zichzelf door met mannen mee te gaan die veel geld hebben. Als Lili Xiaochun herkent dan vraagt ze hem viool te spelen. Op de spiegel in haar appartement staan allemaal telefoonnummers van mogelijke minnaars. De kleine Lili is als een zus voor Xiaochun, maar dat ziet hij natuurlijk anders!
Mooie film over tegenstrijdigheden in het hedendaagse China. Aan de ene kant is er de traditie en de andere kant de modernisering. Goed vormgegeven door de ontzettend irritante mobiele telefoons die door de prachtige vioolspelen heen gaan. De muziek staat op de voorgrond en het is duidelijk dat Xiaochun er veel voor over heeft en zijn hart erin legt, maar zodra er een meisje in zijn beeld komen de kaarten toch wel iets anders te liggen. Een ander thema is de liefde tussen vader en zoon, want wat Liu Cheng niet allemaal overheeft voor zijn zoon... Vervolgens natuurlijk de eer en de trots, want Liu Cheng heeft het beste voor met zijn Xiaochun en hij wil het regelen, niet iemand anders. Het valt hem dan ook zeer zwaar als hij de opvoeding uit handen moet geven aan Professor Yu ( rolletje van de regisseur).
Tenslotte een opmerking over de stijl. In tegenstelling tot vele andere Chinese films is deze verre van zwaar te noemen. De film is zelfs soms luchtig en de finale is spetterend en verrassend. Ik had bij de vioolstukken steeds de neiging bij afloop op te staan en te applaudisseren.