Good Night and Good Luck, van George Clooney (2005)
Zorgvuldig vormgegeven geëngageerd zwart-witdrama over de jaren vijftig-confrontatie tussen de communistenjagende senator,
Joseph E. McCarthy en het wat saaie nieuwsicoon van CBS, Edward R. Murrow: de enige die in door angst geregeerde tijden zijn ogen op de feiten blijft houden.
Regisseur Clooney speelt de producent, McCarthy is zichzelf...De film begint in 1958 met een gala ter ere van televisie journalist Edward R. Murrow ( David Straithern).
Van daaruit zijn we getuige van het schimmige spel dat heeft plaatsgevonden tussen de media en de politiek.
Samen met zijn collega's en producent Fred Friendly ( Gespeeld door George Clooney zelf)
is het team constant op zoek naar bewijzen en feiten om mensen ervan te overtuigen dat vooral de fanatieke communistenjager,
Senator McCarthy, het bij het slechte eind had. De angst voor communisme zat er goed in bij de burgers,
dus geen van de leden van het team mochten enige aantoonbare banden hebben ( gehad ) met het communisme,
want dit zo onherroepelijk tegen hen worden gebruikt.
De film benadrukt een feit waarin een luitenant van de Amerikaanse luchtmacht in 1953 werd ontslagen,
omdat zijn vader een Servische krant las. Hij zou een veiligheidsrisico voor de staat vormen. ( Hé, waar hebben we dat meer gehoord...)Het nieuwsteam van C.B.S. gaat hier achteraan en probeert allerlei bewijzen te vinden.
Wanneer die er zijn en maakt het team zich op voor dé uitzending. In deze uitzending doet Murrow een en ander uit de doeken.
De gewaagde uitzending brengt de machtige Senator McCarthy is diskrediet en maakt dan ook heel veel los.
Murrow nodigt de Senator zelfs uit voor een tegenwoord, maar dat laat lang op zich duren.
Als het dan zover is, dan gaat hij gewoon door met beschuldigen, maar nu in de richting van Murrow.
Deze uitzending slaat in als een bom, en heeft vergaande consequenties voor de Senator en de zijnen...Allereerst vind ik de titel goed gevonden. Het is namelijk de eindzin van Murrow's show, wanneer hij afscheid neemt van zijn kijkers.
Clooney heeft een goede prestatie geleverd. De film bouwt de spanning goed op naar de climax.
Je hebt als bioscoopbezoeker de tijd niet in de gaten. OK, de film is in zwart-wit; iets dat normaal gesproken saai zou zijn,
maar dit keer is het verre van saai, omdat hij het publiek meesleurt in het conflict.
Een conflict dat op waarheid is gebaseerd en dat ook nu nog zeer actueel is.
De beelden worden afgewisseld door lekkere intermezzo's met jazzmuziek en commercials.
Van die oude. Het laatste zinnetje van Murrow's betoog stemt tot nadenken waarin hij meent dat televisie een medium is geworden,
dat onder politieke en commerciële druk wordt ingezet om ons te misleiden, 'af te leiden', te amuseren en te isoleren...Zeer de moeite waard dit schouwspel!