goldfish memory


 

Goldfish Memory, van regisseur Liz Gill (2003)

Goudvissen onthouden maar 3 sec van hun leven. Dit is metaforisch voor de personages. Ze gedragen zich hetzelfde, totaal vergetend wat verkeerd liep in hun oude relatie zodra ze aan een nieuwe beginnen. Het is een luchtige kijk op de gevaren en het plezier van dating in het Dublin van nu.

Zo is Tom ( Sean Campion), literatuurleraar Engels aan de universiteit van Dublin. Hij zit continu achter jonge studentes aan. Hij heeft een relatie met Clara, maar zodra zij weg is papt hij aan met Isolde. Clara op haar beurt vindt dat niet leuk en revancheert zich met een affaire met Angie.

Angie (Flora Montgomery), een lesbische televisieverslaggever ontmoet Clara (Fiona O'Shaughnessy), de 'vrolijke butterfly' . Ze denkt de perfecte relatie te hebben gevonden, maar vindt het niet leuk dat Clara biseksueel is en er ook nog een vriendje op na houdt. Angie verbreekt de relatie met Clara en ontmoet Kate ( Justine Mitchell) die wel zeker is van haar gevoelens.

Barkeeper David (Peter Gaynor) heeft een leuke vriendin ( Lise Hearns), maar zit ook niet lekker in zijn vel. Hij merkt dat hij gevoelens heeft voor Red ( Keith McErlean), die weer de beste vriend is van Angie. David's vriendin zit elke avond met haar vriendin aan de bar bij David , dus David heeft niet écht ruimte om iets te ondernemen. Hij wil graag, maar durft er niet voor uit te komen. Als Red dan troost zoekt bij Angie maakt hij haar zwanger en dat maakt het er allemaal niet gemakkelijker op...

Als Clara ziet dat haar vriendje Tom, Isolde kust, begint er een kettingreactie van romances en teleurstellingen, totdat alles weer bij het begin begint ( de kring rond is). Iedereen probeer voor zichzelf uit te vinden wat de perfecte relatie is ie bij hem past. Voor sommigen is dat een huwelijk, voor anderen een firt, of een korte relatie. Wat wel belangrijk is dat liefde centraal staat. De regisseuse is erin geslaagd om een mooie film te maken over de liefde. Het gegeven geeft je stof om over na te denken, want was er niet zo'n spreekwoord: "een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken", of die van "die ezel en die steen"? In ieder geval worden alle soorten relaties op een zelfde manier belicht, zowel de hetero - als de homo - en biseksuele relaties en liefde op een toch wel luchtige, verfrissende manier. De film heeft een enorm aantal prijzen gewonnen op niet alleen homo - en lesbische filmfestivals !


  



terug naar de vorige pagina