Films - Gainsbourg ( Vie Héroïque )

Kleurrijke vertelling over de transformatie van de Joodse, Lucien Ginsburg, naar de artiest, womanizer, alleskunner en provocateur, Serge Gainsbourg, met alle hoogtepunten - en dieptepunten.

De film begint als Lucien een kleine mannetje is van een jaar of elf, twaalf. Op het strand wil een meisje niet met hem zoenen omdat hij lelijk is. De toon is gezet voor de kleine Lucien. Hij gaat naar kunstacademie om te schilderen en tekenen, maar zijn vader wil liever dat ie gaat pianospelen net als hij. Lucien leeft in zijn eigen wereld en daar fantaseert van alles bij elkaar.

Dan ontwikkelt zich een soort alter-ego van hem. Het begint met een grote kop met beentjes, maar gaandeweg wordt het een reusachtig karakter, dat iets van een rat weg heeft uit Ratatouille. Karakteristiek zijn de grote oren en neus. Als Lucien zijn eerste vrouw leert kennen is het zijn alter-ego ( la gueule = de muil ) die doorzet en zorgt dat het avontuur in bed verder gaat. Serge Gainsbourg wordt geboren, want Lucien Ginsburg klinkt niet. En diezelfde Serge Gainsbourg maakt mooie muziek. Vele vrouwen, waaronder de bekende Juliette Greco, waarderen dit uitermate. Met hem of voor haar neemt hij 'La Javanaise' op. Zijn vrouw beseft dat het 'een verloren strijd' is en dan leert Serge, Brigitte Bardot kennen. Hij wordt verliefd en de twee zijn onafscheidelijk. Voor de jonge France Gall schrijft hij 'Poupé de Cire' en probeert haar te verleiden tot een ondeugend liedje over lollies. Het wordt een enorm succes en ze wint het Songfestival.

Serge maakt gigantische overuren en 'loopt' eigenlijk op liefde, Pastis en Gitanes. Hij schrijft een behoorlijk seksueel getint ( subtiel uitgedrukt ) lied voor Bardot: Je t'aime, moi non plus. Hierin verklaart hij zijn liefde aan haar. Maar, de man van Bardot ( huh) vindt het geen goed idee dat zijn vrouw rommelt met de zanger. Beetje kinderachtig, maar goed. Het wordt exit Bardot en hij neemt de song toch op met de Engelse Jane Birkin. Hij wordt stapelverliefd op de fragiele Birkin en verwekt een dochter bij haar: Charlotte. Maar ook aan dit verhaal komt een einde door zijn manier van leven en zo gaat het dan verder. Uiteindelijk gaat het kaarsje uit, maar ook dat negeert ie compleet. Sterker nog....hij gooit er nog een schepje bovenop. ...

Mooi portret van de zanger, acteur, mens en provocateur: Gainsbourg. Op de Middelbare School zat hij bij mij in het rijtje van Jean Ferrat, Charles Aznavour enz.

Maar dat deze man zoveel meer heeft gedaan wist ik niet.

In deze niet-biopic, want er staat duidelijk dat het om 'un conte' gaat, een sprookje, is duidelijk te zien hoe de regisseur tegen de man opkijkt. Schitterende

vertolking van Eric Elmosnino. Het zo zomaar een tweelingbroer kunnen zijn !

Het wordt zeker helder waar zijn 'tegendraadse acties' vandaan zijn gekomen.

Hij krijgt als kleine jongen te horen dat hij lelijk is... Dat vindt niemand leuk. Maar de kleine Lucien heeft er gigantisch complex aan over gehouden en gooit

het op zijn uiterlijk. Hij heeft een te grote neus en te grote oren. Zelfs zijn moeder vond dat en begreep niet dat hij als volwassen man hier niet iets

aan had laten doen...

Dan wil zijn vader liever dat hij gaat musiceren, terwijl hij dat eigenlijk niet wilt.

Tot slot heeft de Tweede Wereldoorlog een behoorlijke indruk achter gelaten. Gooi het allemaal in de blender en 'la gueule' is geboren.

Het liefst had ik meer willen weten over wat de man nog meer heeft gedaan, maar ja dan zou zo'n film een stuk langer gaan duren.

Zijn uitvoering van ‘La Marseilleise’ is geweldig!

Compliment voor de regisseur, want ‘la gueule’, wordt geweldig vormgegeven door de stripfiguur, die de gehele film als alter-ego bij Serge blijft.

Het is duidelijk te zien dat Sfar meer dan bewondering heeft voor zijn artiest, want het wordt nergens plat.

Terwijl Gainsbourg toch zeker wel voor de nodige commotie heeft gezorgd in zijn leven en in dat van anderen.

Ik ben gelijk gaan zoeken naar muziek van de man en al een week aan het luisteren en YouTube aan het afstruinen naar videomateriaal.

Geweldig artiest, veel te vroeg overleden. Prachtig filmisch eerbetoon en heerlijke muziek!

terug naar de vorige pagina