Fargo, van Joel Coen (1996)
Autoverkoper heeft zichzelf in de financiële nesten gewerkt en bedenkt een plan om zijn eigen vrouw te laten ontvoeren voor geld.
Uiteraard gaat dit gruwelijk mis aan alle kanten.De film start met een mededeling dat het gebaseerd op ware feiten. Maar daarna komt er gelijk een mededeling die dit ontkracht.
We zitten in Minnesota. Het is een grote sneeuwvlakte.
Jerry (William H. Macy), een vriendelijke autoverkoper, heeft zichzelf in de financiële nesten gewerkt.
Via een automonteur bij hem in het bedrijf, maakt hij contact met twee voormalige celgenoten van automonteur.
Hij wil dat ze zijn vrouw kidnappen voor een grote som geld.
Zijn schoonvader is namelijk eigenaar van het bedrijf waar hij werkt, en heeft veel geld.Hij spreekt af in een afgelegen tentje om de deal te sluiten.
Er is eerst een auto nodig, want zonder auto valt er niets te kidnappen.
Jerry komt de auto brengen. De ene crimineel, de prater, zegt dat hij ook geld wil. Maar, dat was niet afgesproken!
Enfin, de criminelen rijden weg in de nieuwe auto.
En Jerry moet wachten tot zij contact met hem opnemen.
De kidnapping gaat niet helemaal zonder slag of stoot. Jerry's vrouw sputtert behoorlijk tegen. Maar uiteindelijk wordt ze ontvoerd. Onderweg naar
de schuilplaats gaat het gruwelijk mis, want ze worden aangehouden door de lokale politie en de ene crimineel schiet de agent dood.
Dan komt de hoogzwangere Marge in actie. Een schitterende rol van Francis McDormand. Zij is namelijk politiechef van het dorpje waar dit onder valt.
Voor een film van de Coen broers moet je altijd even goed gaan zitten.
En dit is een juweeltje.
De scène van de houtversnipperaar is meesterlijk.
Ook de dialogen tussen de criminelen. Of eigenlijk de monoloog van de ene die vertolkt wordt door Steve Buscemi.
Zeker, er wordt geschoten en je ziet zinloos geweld, maar het is cartoonesk. De criminelen zijn prutsers van het eerste uur.
Jerry blijkt toch niet zo'n vriendelijke aimabele man.
En Marge blijkt een superspeurneus ondanks dat ze al 7 maanden zwanger is.
Mc Dormand heeft er een Oscar mee gewonnen, en dat is meer dan terecht.
Ik heb de film op dvd, maar zag hem voorbij komen op tv, en nog eens bekeken, en dan krijg je toch weer wat leuke details mee.