Ellen Ten Damme: As I was wondering where this mixed up life of mine wa leading to, van regisseur Rob Hodselmans (2007)
Een film over Ellen ten Damme. Maar misschien meer nog een film over de ongrijpbare dingen als tijd,
ambitie, levenslust, liefde en kameraadschap ten overstaan van de eindigheid van het leven.In een periode van anderhalf jaar kijken we mee in het leven van zangeres/actrice/performer Ellen Ten Damme.
In 2005 is bij haar borstkanker geconstateerd en de documentaire legt het complete verhaal er omheen vast.De docu begint met een soort testbeeldachtig scherm en boem...we zitten in het leven van deze duizendpoot,
die haar agenda bomvol heeft en zichzelf geen rust gunt. In Duitsland staat het in de krant " de vriendin van Udo Lindenberg heeft kanker " .
Nou, zegt Ellen droog, dat is ook wat...ik heb ze nog niets verteld!Het verhaal springt van de optredens in Duitsland naar het heden waar de harde werkelijkheid is in het ziekenhuis.
Hoe ze te horen krijgt dat hét ' niet goed is ' . Maar ook dat er twee opties zijn: of de borst weg laten nemen of een kuur en bestraling volgen en de borst behouden.
Een keuze die als vrouw, lijkt me, niet gemakkelijk is. Want als er een borst weg wordt genomen, dan ben je dat stukje vrouwelijkheid kwijt.
Maar aan de andere kant...dan is hét ook weg! Ellen denkt er hetzelfde over.We zien hoe Ellen de behandeling ondergaat en onder de scanner ligt. " Niet te dichtbij, hoor" , zegt ze tegen de cameraman en regisseur!
Van haar behandelaar krijgt ze te horen dat ze het beter zo kan doen, maar zegt Ellen: "er staan een aantal belangrijke optredens te wachten".
Ze gaat gewoon door!
De documentaire laat ook zien dat Ellen in het 'gewone leven' een verlegen meisje is, die niet durft voor te dringen bij de bakker.
Op het podium verandert ze en kan ze alles! Als ze met de kuur begint dan wordt duidelijk dat dit er behoorlijk in hakt, maar gelukkig is daar Robin, haar vriend.
Die, heel bijzonder, zelf dit ook al mee heeft gemaakt.
Hij is haar steun en toeverlaat. Brengt haar de Suske en Wiske en houdt haar hand vast, als Ellen op bed de medicijnen krijgt toegediend via een infuus!Een heel mooi, intiem, integer portret van een enorm levenslustige vrouw die gaat nadenken als ze de harde feiten onder ogen krijgt.
Ze ziet ineens alles in een ander perspectief. Persoonlijk denk ik, dat dit een zeer waardevol stuk is voor vrouwen,
want één op de negen vrouwen heeft borstkanker, en de manier waarop Ellen Ten Damme hier mee heeft geleefd dwingt respect af.Ik heb er ook over nagedacht, van waarom wil iemand die dit meemaakt het laten vastleggen...en toen realiseerde ik me dat het een periode is van zelfreflectie.
Dood, leven, alles komt er in voor. Bovendien maait ze het gras onder de voeten van de roddelpers weg,
want als je ze niets geeft om te schrijven, dan wordt er wel iets bedacht. En nu weet iedereen het!En dan vergeet ik bijna de muziek, want door de hele documentaire heen is Ellen te horen met stukken van haar nieuwe cd: Impossible Girl.
Kijken dus !
