drive my car


 

Drive My Car, van Ryusuke Hamaguchi (2021)

Na twee jaar probeert hij zijn leven weer op te pakken, en accepteert een opdracht voor de regie van een toneelstuk.
Hij leert een jonge vrouw kennen, en de twee hebben meer overeenkomsten dan ze aanvankelijk denken.

Yusuke Kafuku is een heel bekend en beroemde regisseur. Hij en zijn vrouw Oto hebben een geweldig huwelijk.
Met alles er op en eraan. Oto krijgt zelfs inspiratie nadat ze seks heeft gehad.

Dan slaat het noodlot toe. Zij komt te overlijden. Hij kan het niet begrijpen.
Ze waren onafscheidelijk. Goed, er waren wel wat dingen. Maar die accepteerde hij van haar.

Twee jaar rouwt hij en is zijn enige vriend zijn rode Saab 900.

Dan krijgt hij een aanbod om een toneelstuk te gaan regisseren in Hiroshima. Het is een mooi aanbod.
Alles wordt voor hem geregeld. Omdat het op behoorlijke afstand is van zijn woonplaats, krijgt hij een huis.
Niet alleen een huis, maar ook een chauffeur, of eigenlijk een chauffeuse.
Want de organisatie weet van zijn verdriet en laat hem niet zelf rijden.

Hij gaat er met gestrekt been in, maar verliest.
Zijn chauffeur is de jonge Misaki Watari. De organisatie maakt veel gebruik van haar, en ze vertrouwt haar volledig.

En inderdaad na een tijdje ontstaat er een band in de rode Saab, tussen de twee.
HIj repeteert zijn stuk in de auto met cassettebandjes. Die zijn opgenomen door zijn vrouw, Oto.
Als de twee meer gaan praten met elkaar, lijkt het alsof ze toch meer gemeen hebben dan ze in eerste instantie denken.

Met zijn drie uur, moet je er even voor gaan zitten, en ook 'in the mood' voor zijn, want dit is een hele mooie subtiele film.
Het is eigenlijk een roadmovie, want er wordt flink wat tijd besteed in de auto. En stiltes zijn ook mooi. Er wordt heel lang
niet gesproken in de deze film. En dat is niet erg.

Ik was al verkocht toen ik las dat er een Saab 900 in voor kwam. Sterker nog deze Saab 900 wordt de veilige plek van
de regisseur.
Die altijd naar zijn werk reed in deze auto. Een ritueel. Hij oefende zijn tekst met zijn vrouw, had seks met haar, en
op weg naar zijn werk luisterde hij naar haar stem op cassettebandjes.
Ineens is ze er niet meer.

Het kost hem 2 jaar om er enigszins overeen te komen, en dan wordt hij opgescheept met een meisje dat in zijn Saab
gaat rijden? Voor haar is het gewoon werk. Maar voor hem is de auto een plek waar de herinneringen liggen,
waar hij met zijn overleden vrouw praat.
Haar om advies vraagt.

Nu had hij al vermoedens dat zijn Oto af en toe vreemd ging, met een collega. Maar dat heeft hij haar vergeven.
In de ritjes van zijn huis naar het werk, leert hij Misaki beter kennen. Ze vertellen elkaar dingen en laten elkaar steeds
meer toe in de comfortzone. Dan blijkt dat er nog oud zeer zit bij Yusuke.

Prachtige film, die je bij gelegenheid zeker moet gaan bekijken.




terug naar de vorige pagina