Das Leben der Anderen, van regisseur Florian Henckel von Donnersmarck (2006)
Oost-Berlijn, 1984. In Oost Duitsland heeft de geheime politie, de Stasi de macht; haar doel is alles te weten wat er gebeurt. Indien er twee van haar burgers zich een beetje buitensporig gedragen in de ogen van de Stasi, krijgt Hauptmann Wiesler ( Ulrich Muehe) de opdracht hen in de gaten te houden. De plichtsgetrouwe agent begint aan zijn zaak en luistert het intellectuele stel af. Naarmate zijn taak vordert wordt hij meegezogen in hun levens en krijgt hij moeite met zijn loyaliteit en eigen emoties...
Toneelschrijver Georg Dreyman ( Sebastian Koch ) en zijn geliefde, de beroemde actrice, Christa Maria Sieland ( Martina Gedeck ) leven hun leventje in het Oost Duitsland van 1984. Ze horen bij de intellectuelen en die zijn per definitie een risico voor de geheime politie van de DDR. Wanneer er wordt vermoed dat Dreyman contacten heeft met het Westen, zet de Stasi hun beste man op de zaak. Het wordt zijn taak het appartement van de twee af te luisteren en alles wat er gezegd wordt op te nemen op band.
Nu is Hauptmann Wiesler een echte pitbull, die zich bedient van bijzondere ondervragingspraktijken en zich vastbijt in alles wat er op zijn pad komt. Hij zal geen minuut te laat komen en indien dit door zijn collega's wel gebeurt, wrijft hij dit haarfijn in.
Saillant detail is dat de Minister van Cultuur bijzonder gecharmeerd is van de actrice. Zij kan alleen maar meewerken door met hem naar bed te gaan, anders kan ze haar carrière wel vergeten.
Hauptmann Wiesler raakt echter dusdanig onder de indruk van de muziek van Frau Sieland, dat hij langzamerhand menselijke trekjes gaat krijgen en in plaats van te rapporteren als er verdachte zaken gebeuren, maakt zijn karakter een draai van 180 graden en krijgt hij sympathie voor het stel.
Wat begint als een melodrama van ongure praktijken van de voormalige geheime politie van Oost Duitsland, wordt een prachtig document van een eenvoudige agent die langzaam ontdekt wat hij niet heeft meegemaakt in zijn saaie leven. Mooie en simpele zaken als pianomuziek raken hem vol in het hart. Met zijn koptelefoon op geniet hij met volle teugen.
Dat deze prachtige film van de debuterende regisseur zulke hoge ogen heeft gegooid ( en gooit ) is vooral te danken aan de puurheid van het spel van Ulrich Muehe. De beste Europese film van vorig jaar, de publieksprijs op het Filmfestival in Rotterdam, de Oscar voor Beste Buitenlandse Film en zo komen er vast nog meer. Een film die je MOET gaan zien !