Blue Jasmine, van Woody Allen (2013)
Door faillissement wordt een New Yorkse jetset vrouw genoodzaakt een nieuw bestaan op te bouwen.
Jasmine
(Cate Blanchett) is onderweg van New York naar San Francisco, naar haar
zus.
Al in het vliegtuig gooit ze een spraakwaterval over haar medepassagier
heen. Die ze bij aankomst in uiterste verbijstering achterlaat.
Aangekomen voor het huis van haar zus in San Francisco, treft ze haar niet thuis. Waar moet ze nu met al haar koffers naar toe? Eenmaal gesetteld merkt Jasmin dat ze het toch echt met minder ruimte moet doen dan in New York. Maar ja, daar is ook niets.
Haar
zus, Ginger, is een aardige vrouw, onrustig en eigenlijk weet ze niet
goed wat ze met mannen moet.
Ze probeert haar zus te helpen op haar manier en het lijkt te lukken.
Jasmine zal op de een of andere manier toch aan geld moeten komen en
uiteindelijk weer gaan daten, maar of ze hier helemaal klaar voor is...
In
een film van Woody Allen, waarin hij zelf niet meespeelt is er altijd
wel iemand anders die de rol van neuroot op zich neemt. Deze keer is
het Jasmine.
Op de businessclass vlucht naar San Francisco lult ze de oren van het
hoofd van een bejaarde medepassagier.
Jasmine praat gewoon aan een stuk door. Als ze uitgestapt is, blijft ze
de monoloog over haar leven voortzetten. Het arme mens dat naast haar
zat weet niet wat haar is overkomen.
In
flashbacks
wordt het verhaal verteld
hoe het zo heeft kunnen komen.
Dus hoe Jasmine van steenrijk naar straatarm is gegaan.
Haar rol wordt voortreffelijk vertolkt door Cate Blanchett, en ook die
van meneer Baldwin is goed gekozen.
Jasmine had alles wat haar hartje begeerde en kon overal bij. Ze liet
het zelfs toe dat haar man vreemd ging.
Ook dat hoort bij de jetset. Dus licht naïef. En dan laat ze ook nog de
zuurverdiende centen van haar zusjes man door haar vent beleggen.
Het gaat behoorlijk mis met Jasmine. De vraag is hoe heeft ze het
allemaal kunnen laten gebeuren?
Was ze zo beneveld door de antidepressiva en de luxe dat het haar
allemaal niet uitmaakte?
Deze
film staat al een tijdje op mijn reviewlijstje, maar het is er steeds
niet van gekomen. Ik heb de film nu een paar keer gezien en deze kan
niet
ontbreken in mijn overzicht. Op andere reviewsites zie ik staan dat het
om een komische film gaat. Ik vond het vooral een tragische film.
Het leven van Jasmine is totaal vernietigd. Daar is niets komisch aan. Ze weet niet anders. Dus is gedoemd te mislukken.