Birthday Girl, van regisseur Jez Butterworth (2001)
Eenvoudige bankbediende in een klein dorpje, is niet gelukkig is in de liefde en besluit een vrouw uit Rusland over te laten komen. In eerste instantie gaat het goed. Alhoewel zijn toekomstige vrouw geen woord Engels spreekt, ze maakt het meer dan goed in de slaapkamer. John leeft op totdat hij verrast wordt door de komst van Russische vrienden van haar en de zaken er anders uit gaan zien.
Ben Chaplin speelt John, een bankbediende in, St. Albans, een klein dorpje vlak bij London. Hij wil graag een vrouw, maar is verlegen en onzeker. Daarom is de moderne oplossing een uitkomst voor hem. Aan het begin van de film maakt hij een videofilm voor een relatiebureau dat werkt met Russische vrouwen die dolgraag een Britse echtgenoot willen hebben. Wat hij niet ziet is dat zijn collega op het kantoor een zwak voor hem heeft, maar dit even terzijde.
Eindelijk is John dan op weg naar de luchthaven om zijn bruid op te halen. Nadia ziet er geweldig uit, en wordt ook heel goed gespeeld door Nicole Kidman, maar ze spreekt geen woord buiten Rusland. Dus het eerste dat John doet is telefoneren met het bureau. Die geven niet thuis, maar John blijft proberen. Dan komt Nadia in actie en ontdekt al snel zijn zwakke plek. Het lijkt of een droom uitkomt voor de saaie bankbediende, want de volgende morgens springt hij over hekjes en merk je dat hij beter in zijn vel gaat zitten.
Hij geeft haar een woordenboek ( niet echt een romantisch cadeautje, maar goed) en het lijkt of Nadia wat woorden oppikt. Op een middag probeert ze hem duidelijk te maken dat het haar verjaardag is en dat moet gevierd worden. Helaas heeft het lot andere plannen, want even later staan er twee Russische vrienden op de stoep die niet de indruk geven voor middernacht weer vertrokken te zijn!
Sterker nog, het lijkt of de ene Rus Nadia iets beter dan oppervlakkig als vriend kent en dan wordt het andere koek als de Russen ineens niet zo aardig en vriendelijk worden en John dwingen een fikse som geld van de bank te halen, anders ziet hij Nadia nooit weer...
Jez Butterworth bouwt zijn film subtiel op, maar een half uur later wordt toch een serieus vraagstuk en probleem aangesneden: de bruidjes op bestelling. Velen bureaus maken misbruik van het schemergebied van hun 'branche' en laten vele mannen wanhopig en berooid achter. De bureaus vragen vaak extreem hoge geldsommen voor hun bemiddeling. Even later zijn ze vertrokken en zijn ze niet meer te achterhalen. Natuurlijk zijn er ook goede bureaus en vele mannen die op deze manier een gelukkige relatie hebben overgehouden, laten we dat niet vergeten. Maar wat de regisseur schetst zit niet ver van de werkelijkheid vandaan, lijkt me. Nicole Kidman en Ben Chaplin spelen goed.