Basic Instinct 2, van Michael Caton Jones (2005)
De briljante psychiater Dr. Michael Glass ( David Morrissey ) ziet zijn leven en carrière in lucht op gaan wanneer hij verstrikt raakt in het web van de verleiderlijke bestsellerauteur Catherine Tramell ( Sharon Stone)
We zijn in London als Catherine Tramell zich met 150 kilometer per uur door de nachtelijke stad voortbeweegt in een uiterst bevallige sportwagen. Naast haar bevindt zich in meer dode dan levendige staat een donkere athletische man. Tramell brengt zijn handen tussen haar dijen en laat zich klaarmaken. Als zij haar hoogtepunt heeft bereikt is het niet meer mogelijk de auto te controleren en die raakt dan ook van de weg in het water. In het water doet zij een poging hem te bevrijden, maar kiest uiteindelijk voor haarzelf en laat de man achter.
Aan rechercheur Roy Washburn ( David Thewlitt Glass ) de schone taak dit ontrafelen. Hiervoor laat hij Mevrouw Tramell analyseren door de zeer gerespecteerde Dr. Michael Glass. Deze psychiater lijkt niet te zwichten voor de verleiding van de uiterst sexy en intelligente auteur. Hij heeft meteen door dat deze dame kickt op risico's nemen ten koste van alles. Ze heeft hem dan ook meteen in de tang en laat hem niet meer los. Ze wordt vrij gesproken van de verdenking op moord op de topsporter en zoekt de psychiater op om privé-behandeling te krijgen van hem. Normaal gesproken is dat tegen de regels in, maar die worden door Tramell meteen aan haar laars gelapt. De chemische reactie heeft plaatsgevonden...
Zodra Tramell haar lichaam in de strijd gooit is Dr. Glass als was in haar handen. Er gaan allerlei mensen in zijn omgeving naar de andere wereld en hij krijgt het niet bewezen dat Tramell erachter zit. Maar ja, zit ze er wel achter?
Deze langverwachte sequel op de kaskraker Basic Instinct, heeft weer alle ingrediënten om vele mensen naar de bioscoop te lokken: Sharon Stone naakt, provocerend als niet tevoren, actie, snelheid, een spannend verhaal, dus ...
Ik moest wel even kijken, want Sharon is wel veranderd, zeg ! Natuurlijk is het weer zoeken naar die bepaalde scène, maar die komt er net niet. Sharon loopt wel zeer naturel door het beeld heen te wiegen en sommige scènes zijn misschien net iets te ver, maar we zitten in 2006 intussen. Niet te vergeten David Morressey. Het is geen Michael Douglas, maar hij zet wel een karakter neer die bij de film past.
Gaan kijken dus, vanaf 30 maart !