American Splendor, van regisseur(s) Robert Pulcini, Shari Springer Berman (2003)
Leven en werken van Harvey Pekar, neurotisch stripchroniqueur van het alledaagse leven, in een fraaie mengeling van nagespeelde fictie, échte interviews en tekenfilms.
Harvey Pekar is niet een doorsnee man. Hij ziet er onverzorgd uit, leeft in een flat vol met jazzplaten en boeken. Heeft geen relatie en moppert op alles dat los en vast zit. Je kent die mensen wel die overal iets over te mopperen hebben. Voor hen is het glas niet half vol, maar half leeg. Hij werkt als archiefmedewerker in een ziekenhuis en schrijft daarnaast teksten. Het verhaal volgt zijn leven.
Zijn omgeving zegt dat hij iets met de teksten moet doen en als hij dan halverwege de zeventiger jaren op een rommelmarkt Harvey Crumb tegen komt, een bekend striptekenaar, vraagt hij hem of hij wellicht zijn teksten door wil lezen. Crumb is razend enthousiast en de stripboeken worden een enorm succes in de underground. American Splendor gaat over de alledaagse man, met de alledaagse problemen. Harvey krijgt ontzettend veel brieven van mensen die herkenning zien en hij wordt uitgenodigd op tv bij Letterman.
Terwijl je dan denkt dat Harvey een superster wordt, heb je het mis, want het is en blijft dezelfde oude mopperkont. Letterman ziet er de humor wel van in en laat hem in zijn shows zijn monologen doen, over wat er allemaal niet mis is met de wereld. Op een dag ontvangt Harvey een brief van een vrouw uit een stripboekenwinkel, die zegt dat ze geen boekjes meer heeft en dat er veel vraag naar is. Ze raken aan de schrijf en na de eerste ontmoeting is het meteen raak.
De film is een zeer bijzonder project geworden, want het eigenlijk geen film, maar een documentaire over het leven van Pekar. Maar toch ook weer geen échte documentaire, want zomaar wordt Pekar ineens zijn eigen stripfiguur. Het verhaal American Splendor gaat ook over de persoon Harvey Pekar zelf. Alles wat hij meemaakt passeert de revue. Paul Giamatti speelt Pekar en zijn vrouw wordt gespeeld door Hope Davis. Maar ook de échte Harvey Pekar duikt op in het verhaal met zijn vrouw om stukken te becommentariëren. Ik dacht eerst een beetje dat het een soort Woody Allen zou worden, en ik hou helemaal niet van Woody Allen. Maar dit viel heel erg mee. Je gaat meeleven met de persoon en met wat hij meemaakt en dat is nogal wat...
De film is een mix geworden van filmische experimenten, en een vertelling over het leven van een maffe persoon. Die maffe persoon steelt toch wel een beetje je hart...Ja, een beetje filmfan moet deze film toch écht hebben gezien!