American Beauty, van regisseur Sam Mendes (1999)
Lester Burnham ( Kevin Spacey ) zit in een midlifecrisis, veroorzaakt door het leven dat hij lijdt. Zijn ambitieuze vrouw, zijn puber dochter Jane werken niet echt mee. Het gebeurt allemaal in een gewone buitenwijk van een gewoon stadje. Wanneer Lester de vriendin van zijn dochter ontmoet, valt hij voor haar puurheid en gaat zich realiseren dat hij verkeerd bezig is. Hij neemt de controle over zijn leven weer over en doet dingen waar niet iedereen het mee eens is, maar dat kan hem geen bal schelen, want het is zijn leven! Zijn hele familie flipt en dit leidt tot dramatische gevolgen...
In het begin zie je op een korrelig videobeeld een meisje vertellen dat ze haar vader haat en dat ze hem het liefst dood wil hebben...
Dit belooft wat, dacht ik...!
Lester Burnham lijdt zijn leven. Hij vertelt zelf dat het enige hoogtepunt 's morgens is als hij zich onder de douche staat af te trekken. Hij zou promotie krijgen, maar dat gaat niet door. Zijn dochter haat hem en zijn vrouw zit een versnelling hoger en is meer met haar werk bezig dan zou moeten.
Dan op een schoolfeest, waar hij al met tegenzin naar toe wilt gaan, ziet hij tussen de dansende meisjes, een prachtig meisje staan. Hij begint meteen te dagdromen. Tot zijn grote verrassing blijkt Angela ( Mena Suvari ) de beste vriendin van zijn dochter ( Thora Birch ) te zijn. Op de parkeerplaats staart Lester het meisje aan, alsof het een engel is. Hij biedt meteen aan of ze mee wilt rijden. Zijn vrouw ( Annette Bening ) en zijn dochter zien dit ook. Vanaf dit moment lijkt het of het leven dat Lester tot nu toe heeft gehad voorbij is.
Hij zegt zijn baan op, ruilt zijn burgerlijke auto in voor een Ford Mustang en maakt contact met zijn buurjongen die hem wel aan wat wiet kan helpen. No more Mr Nice Guy! Lester voelt dat hij begint te leven. Hij krijgt weer zin in seks, maar zijn vrouw heeft alleen maar oog voor het dure bankstel. Dan begint hij zijn lichaam te verzorgen door te gaan trainen in de garage, met op de achtergrond 60 er jaren muziek. Zijn dochter vindt het maar niets dat rare gedoe van haar vader en vindt het ronduit smerig dat hij op Angela valt. Althans zo lijkt het voor haar. Zij neemt haar toevlucht tot de buurjongen die alles vastlegt op film, maar zelf ook geen gemakkelijk leven heeft. Zijn vader terroriseert het gezin en zijn kamer is de enige veilige plek voor hem. Carolyn gaat vreemd met een makelaar, omdat ze dan eindelijk belangrijk wordt; denk ze. Angela die mooie verhalen vertelt op school, blijkt toch minder zeker dan ze zich voordoet. Langzamerhand worden de verhalen duidelijk in de film en vallen alle puzzelstukjes in elkaar Ook zien we dat dit een tragisch einde moet gaan krijgen. En dat is ook wat er gebeurt...
Vijf! oscars las ik net in de krant, dus wat valt er verder nog over te zeggen! Een film over het gewone leven, die nog niet was gemaakt, met gewone mensen, gewone dingen. Een film ook over schoonheid van simpele zaken zoals een plastic zakje dat zwiert door de wind. Annette Bening als de iets te ambitieuze vrouw die vergeet echtgenote te zijn. Ook Thora Birch, die toen eigenlijk pas werd ontdekt, speelt een goede partij als de dochter die haar vader haat. De buurjongen Ricky is de enige die het allemaal op een rijtje lijkt te hebben; ook al is hij dan vreemd omdat hij alles probeert vast te leggen met zijn videocamera. Een hele goede rol van Kevin Spacey, die het verhaal ook vertelt. Hij ziet opeens alles gebeuren en ziet ook dat iedereen zich voordoet als iemand anders. Niemand is of kan zichzelf zijn. Ja, en dat moet dan wel fout gaan! Wil de regisseur hiermee zijn publiek een spiegel voorhouden?
