Ape, van regisseur Jesper Ganslandt (2009)
Psychedelische thriller over een Zweedse man die de weg volkomen kwijt raakt.
Krister wordt wakker tegen het bad met bloed op zijn gezicht. Hij maakt zich schoon en gaat naar zijn werk als rij-instructeur. Hij gaat naar de tennishal en slaat een balletje met een 'vriend'? Maar aan alles kun je zien dat hij enorm opgefokt is. Alsof hij achtervolgd wordt. Het duurt ook niet lang of het knapt bij hem. Zo laat hij zijn leerlinge achter met de auto en de mededeling dat ze zelf naar huis mag rijden.
Krister is op zoek in Stockholm, maar naar wat?
Dit is een hele knappe film die je niet even tot je kunt nemen. De hele tijd vraag je je van alles af. Wat is er gebeurd in de badkamer? Heeft hij zijn vrouw vermoord? Waarom? Op deze vragen geeft de regisseur geen antwoord. Nee, hij vindt het leuk om de kijker nog meer in het ongewisse te laten. De manier waarom Krister in beeld wordt gebracht is 'eng' te noemen. Alsof de cameraman hem letterlijk op minder dan een meter volgt. Je kunt iedere emotie van de man zien en zit dan ook constant op de eerste rij van zijn zoektocht.
Als hij het niet meer ziet zitten dan lijkt het alsof we in een vacuüm zitten, met op de achtergrond geluiden van piepende trams en auto's. Ik moest heel sterk denken aan Michael Douglas in 'Falling Down', waarbij ook ineens iets knapt. Heel mooi en heel sterk gedaan. De film was heel populair op het IFFR 2010 en pas geleden ( najaar 2011 ) te zien op Film 1. In Zweden beter bekend als 'Apan'. Ape, ofwel 'aap' dus. Wat extra informatie dat de film extra interessant maakt, is dat de acteur, in Zweden bekend als komiek in series, niet van te voren wist wat er ging gebeuren, Met andere woorden: hij had geen script ingezien. Maar werd steeds iets ingefluisterd door de regisseur. Sterker nog de hoofdpersoon wist niet eens dat hij de hoofdpersoon was ! Zo probeert de regisseur de film puur te houden en dat is wat mij betreft zeker gelukt !